Τι υπομένουμε για το σοσιαλισμό!

"Η μάχη για τις προδευτικές αλλαγές και το αύριο της χώρας", αναφέρει στην πρώτη σελίδα του κυριακάτικου φύλλου της η  ΑΥΓΗ. Φαντάζομαι ότι αυτό εξυπηρετείται με τις κατάλληλες νομοθετικές πρωτοβουλίες και προτάσεις, καθώς και το πλέον πρόσφορο κυβερνητικό σχήμα. Γι' αυτό το τελευταίο έγινε ένας μίνι ανασχηματισμός, περισσότερο μια πλήρωση κενών θέσεων. Δύο από τα πρόσωπα που προστέθηκαν στο Υπουργικό Συμβούλιο προέρχονται από το ΠΑΣΟΚ, συγκεκριμένα οι Μωραΐτης και Τόλκας, έχουν προκαλέσει από ό,τι γνωρίζω δυσαρέσκεια και απογοήτευση σε μέλη -μάλλον αποτελούν μειοψηφία- εντός του ΣΥΡΙΖΑ. Όχι άδικα! Οι δύο αυτοί κύριοι όταν λάμπρυναν στο πολύ πρόσφατο παρελθόν τις τάξεις του ΠΑΣΟΚ είχαν σούρει ουκ ολίγα, δηλαδή τα εξ αμάξης, για τον ΣΥΡΙΖΑ. Ξέχασαν ότι στην εποχή του ίντερνετ τα γραπτά αλλά και τα προφορικά όχι απλώς μένουν, αλλά σε κυνηγάνε χειρότερα από ότι τα κυνηγόσκυλα την αλεπού. 

Δεν έχω καμία διάθεση να παραθέσω τι έλεγαν και τι έγραφαν αυτά τα δύο τσαμπιόνια του ευρύτερου κεντροαριστερού χώρου, προς τον οποίο αλληθωρίζει τον τελευταίο χρόνο σοβαρά ο ΣΥΡΙΖΑ. Όποιος θέλει μπορεί να τα βρει πανεύκολα, δεδομένου μάλιστα ότι η αντιπολίτευση τα αναδεικνύει δεόντως. Φυσικά τις δικές της "μεταγραφές" και τα δικά της τα καζάντια τα ξεχνάει βολικότατα. Μάλιστα έμαθα ότι στη συνεδρίαση της Π.Γ. του ΣΥΡΙΖΑ δεν συζητήθηκε καμία κυβερνητική διεύρυνση, πόσω μάλλον με τους συγκεκριμένους. Τα έμαθαν την επομένη... Ο μέγας αρχηγός πήρε την ευθύνη και υποκατέστησε τους πάντες... και τα πάντα.

Η σκέψη μου είναι σε μερικούς καλούς φίλους που εξακολουθούν να είναι στρατευμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ ανιδιοτελώς και με τις καλύτερες των προθέσεων. Μπορώ να φανταστώ την αμηχανία τους, την απογοήτευσή τους. Καταλαβαίνω τη δύσκολη θέση που βρίσκονται, όταν καλούνται να αιτιολογήσουν τα γιατί και τα διότι τέτοιων κινήσεων στον κοινωνικό και εργασιακό τους χώρο. Πάντως δεν μπορώ να συμβιβαστώ με κανένα πρόσχημα, με κανένα υπέρτερο διακύβευμα που να μου υπαγορεύει μια ανοχή σε ξεκάθαρα ωφελιμιστικές, οπορτουνιστικές και εντέλει μισθοφορικές "μεταγραφές" από συγγενείς -όσο μπορεί να είναι- χώρους. Έφυγαν οι ΑΝΕΛ και τώρα θα αρχίσουν να έρχονται τα διάφορα "εκσυγχρονιστικά" κοράκια; Αυτό το δόλιο το "ηθικό πλεονέκτημα" της Αριστεράς πού στο διάολο βρίσκεται; Προφανώς έμεινε πίσω από το καραβάνι που προχωρούσε και το έφαγαν τα σκυλιά...