Τι άλλο θα δούμε...

Δεν κοιμήθηκα καλά την Κυριακή το βράδυ. Τα εκλογικά αποτελέσματα -η διαφορά δηλαδή- μαζί με μια δυσπεψία με κράτησαν ξύπνιο αρκετό μέρος της νύχτας. Αυτό μου έδωσε χρόνο για να σκεφτώ, να θυμώσω και να προβληματιστώ.  Προβληματίστηκα με την εκλογή ενός ακροδεξιού, φωνακλά τηλεπωλητή κηραλοιφών και επιστολών του Ιησού - ανάμεσα σε άλλα. Πάνω από 230.000 συμπολίτες μας τον εκλέγουν και τον στέλνουν αντιπρόσωπό τους στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Θα μου αντιτείνει κάποιος ότι το κόμμα των αρίστων έχει για αντιπρόεδρο έναν ακροδεξιό (πρώην) πωλητή νανογιλέκων και αντισημιτικών πονημάτων. 

Οργίστηκα που στον Βόλο εκλέχτηκε δήμαρχος για δεύτερη φορά ένας άνθρωπος της νύχτας, με διάφορες καταδίκες εις βάρος του. Μάλιστα ο ευγενής αυτός κύριος ανέκραξε, άμα τη εκλογή του, ότι τώρα "Θα γίνει της πουτάνας". Πού; Στον Βόλο των εργατικών αγώνων και της αριστερής παράδοσης. Προβληματίστηκα που ένα σημαντικό ποσοστό νέων (13,3%), 17άρηδων, που ψήφισαν για πρώτη φορά επέλεξαν τη Χ.Α. Τόσοι νέοι άνθρωποι να ψηφίζουν φασίστες υπόδικους δολοφόνους! Αναγνωρίζετε εσείς καμία ελπίδα; 

Θύμωσα που σχεδόν κανένα από όσα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκαν στα κυριακάτικα τηλεοπτικά πάνελ δεν είχε το θάρρος, την ανεξάρτητη γνώμη να παραδεχτεί την πεντακάθαρη ήττα, να ψηλαφίσει αυτοκριτικά τις αιτίες. Αντ' αυτού προσπαθούσαν απεγνωσμένα να τη μακιγιάρουν με την ούτως ή άλλως αναμενόμενη επικράτησή του, ως δεύτερος πόλος και δη δημοκρατικός. Και όσο περνούσε η νύχτα και η διαφορά ανέβαινε, τόσο περισσότερο θλιβερά ακούγονταν τα λόγια και οι δικαιολογίες που ψέλλιζαν. Προβληματίστηκα που δεύτερη σε σταυρούς σε ένα κόμμα της Ριζοσπαστικής Αριστεράς βγαίνει η κ. Κουντουρά. Δεν αντιλέγω, είναι ευειδής και γενικά και αόριστα συμπαθής, είναι όμως αυτά αναγκαία και ικανή συνθήκη για να εκλέγεσαι; Είναι περισσότερο ικανή από τον Πλουμπίδη ή τη Ρωμανού ή τον Γραικό; Αναφέρω αυτά τα ονόματα, έτσι για παράδειγμα. 

Εξακολουθεί να με σοκάρει -όχι μόνο τώρα- αυτή η άνεση και ευκολία με την οποία συμπατριώτες μου μετακινούνται από κόμμα σε κόμματα, τα οποία μάλιστα έχουν τόσο μεγάλες ιδεολογικές διαφορές. Με περισσή ευκολία ένα σημαντικό τμήμα που είχε ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ, τώρα -τουλάχιστον στις ευρωεκλογές- επιλέγει να ψηφίσει και να εναποθέσει τις ελπίδες του σε ένα κόμμα που έχει θηριώδεις ευθύνες για την κρίση και είναι άμεσα υπεύθυνο μαζί με το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ για την καταβαράθρωση της ζωής του. Σε τι ελπίζουν; Μόνο τιμωρία;

Αισθάνθηκα θυμηδία ανάμεικτη με οίκτο και ενόχληση για τους κομπασμούς και την ικανοποίηση στελεχών του ΠΑΣΟΚ και του ΚΚΕ για την υποτιθέμενη καλή εμφάνιση και επίδοση των κομμάτων τους. Λίγο ακόμη και θα αλληλοσυγχαίρονταν. Τόση αμετροέπεια, τόση κατάντια. Στην πραγματικότητα τα ποσοστά τους, αλλά και οι ψήφοι τους αν συγκριθούν με τα αντίστοιχα του 2014, είναι πεσμένα. Από την αδιαμφισβήτητη πτώση του ΣΥΡΙΖΑ, οι ίδιοι και ιδίως το ΚΚΕ που μονοπωλεί από ιδρύσεώς του την αλήθεια, το δίκιο, τη συνέπεια και εκφράζει αυθεντικά τη λαϊκή οικογένεια, πρακτικά δεν εισέπραξαν τίποτα. Nada. Η αιτία της χαράς τους ήταν φυσικά η πτώση του ΣΥΡΙΖΑ ή όπως το λένε λαϊκά να ψοφήσει η κατσίκα σου για να χαρώ, ανεξαρτήτως αν οι δικές τους κατσίκες δεν σκάνε από υγεία.

Αυτά πάνω κάτω με προβλημάτισαν, με στενοχώρησαν ή με θύμωσαν. Υποστηρίζω ότι τις εκλογές δεν τις κέρδισε τόσο η ΝΔ, όσο τις έχασε ο ΣΥΡΙΖΑ. Αρκετές οι αιτίες. Ίσως η σημαντικότερη είναι η καλλιέργεια ελπίδων και προσδοκιών σε έναν κόσμο που ήταν σοκαρισμένος και βυθισμένος στην απελπισία από τον συνδυασμό διαχειριστικής ανικανότητας και επικοινωνιακού θράσους και προπέτειας από τα υπεύθυνα δύο κόμματα. Εδώ υπενθυμίζω το "Όλοι μαζί τα φάγαμε" ή τον αντιμνημονιακό Σαμαρά, που εν μία νυκτί ανέβλεψε. Θεωρώ ότι το αποτέλεσμα των επερχόμενων βουλευτικών εκλογών του Ιουλίου είναι από τώρα γνωστό και το μόνο που δεν γνωρίζουμε είναι αν η ΝΔ θα έχει αυτοδυναμία, κάτι που ίσως εξαρτηθεί από το πόσο μπορεί να μαζέψει ο ΣΥΡΙΖΑ τη διαφορά. Θα επανέλθω όμως σε άλλο σημείωμα.

ΥΓ. 

Και εκεί που έκλεινα το κείμενό μου, με πήραν τα σκάγια από κάτι δηλώσεις του Γιάννη Στουρνάρα, του τομεάρχη της ΝΔ Γιάννη Βρούτση και της άτυπης συμβούλου του Κυρ. Μητσοτάκη -και πιο νεοφιλελεύθερης πεθαίνεις- Μιράντας Ξαφά. Θέλουν οι νεοδημοκράτες να κρυφτούν και η (τρελή) χαρά δεν τους αφήνει. Ο ένας αμφισβήτησε την ορθότητα σε συνδυασμό με τη μελλοντική βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος. Η λύση, ο ιδιωτικός πυλώνας ασφάλισης και ο νοών νοείτω. Ο έτερος Καππαδόκης, ο Βρούτσης, επιχειρηματολόγησε  ότι η ρύθμιση των 120 δόσεων υπονομεύει την εθνική οικονομία, αλλάζει την κουλτούρα των πληρωμών και γίνεται τροχοπέδη για τις συνεπείς επιχειρήσεις και τον συνεπή πολίτη. Τέλος η κυρία Ξαφά τουϊτάρισε τα εξής: "Θα το χωνέψουν αργά ή γρήγορα (οι βρομοσυριζαίοι, συμπληρώνω εγώ) ότι ο ελληνικός λαός απέρριψε την ταξική πολιτική της αναδιανομής εισοδήματος που οδηγεί στη μιζέρια για όλους". 

Τι άλλο θα δουν τα μάτια μας σε αυτές τις -σκάρτα- σαράντα μέρες μέχρι τις εκλογές...