Στα τσακίδια και μη μας γράφετε

Ο τίτλος μάλλον εκφράζει την επιθυμία μου να σταθεί η Δικαιοσύνη αντάξια των προσδοκιών των αντιφασιστών και δημοκρατικών πολιτών της πατρίδας μας. Δεν σας κρύβω ότι με τρώει λιγάκι το φίδι της αμφιβολίας μήπως υπάρχουν πιθανότητες -που δεν θα αφορούν την ουσία της υπόθεσης- νομικίστηκης φύσης, που θα τους επιτρέψουν να πέσουν στα μαλακά. Προσπαθώ να διώχνω τέτοιες ενοχλητικές σκέψεις, αλλά να που επανέρχονται σαν κάτι αλογόμυγες που δεν εννοούν να ξεκολλήσουν από πάνω σου. Έφτασε επιτέλους η στιγμή που ο αρχιφασίστας, ο φυρερίσκος  της Χ.Α, ο Νίκος Μιχαλολιάκος, θα απολογηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου. Ήδη χθες ξεκίνησε την απολογία του και έπεται συνέχεια. Είχαν προηγηθεί τα υπόλοιπα κουμάσια της φασιστικής αυτής συμμορίας. Ένα μικρό δείγμα του καλοσωρίσματος που του επιφύλαξε το ακροατήριο μπορείτε να το παρακολουθήσετε εδώ. 

Κρίνω σκόπιμο, καθώς πλησιάζουμε -όπως ελπίζω- στο τέλος της μακράς αυτής δικαστικής διαδικασίας, να υπενθυμίσω ότι πριν από λίγα χρόνια η Χ.Α. ήταν το 3ο κόμμα στο Κοινοβούλιο. Αυτό, όσο ντροπιαστικό κι αν είναι, δεν πρέπει ποτέ να λησμονιέται και ίσα ίσα πρέπει να μας κρατά σε εγρήγορση. Σήμερα, όπως δείχνουν τα πράγματα, η Χ.Α. οδεύει στο τέλος της ως κομματική οντότητα. Μπορούμε να ισχυριστούμε κάτι αντίστοιχο για τα μέλη της και τους ψηφοφόρους της; Είναι σαφές ότι έχουν βρει φιλόξενο καταφύγιο της πολιτικής έκφρασής τους στο κόμμα του Βελόπουλου και στη Ν.Δ. Ιδιαίτερα στην τελευταία μπορεί κανείς να βρει αρκετούς "σοβαρούς" χρυσαυγίτες σε ανώτερο και μεσαίο κομματικό επίπεδο. Υπάρχει σαφέστατη ακροδεξιά συνιστώσα στο κυβερνητικό κόμμα, η οποία σε διάφορα θέματα θορυβεί πολύ και επηρεάζει καταλυτικά το κυβερνητικό έργο. Περιμένω εξελίξεις, ειδικά με αφορμή το προσφυγικό ζήτημα, όπου περιμένω ότι θα ξεσαλώσουν. 

Στο τέλος του κειμένου μπορείτε να δείτε ένα αποκαλυπτικό ντοκιμαντέρ της Αγγελικής Κουρούνη, με τίτλο Χρυσή Αυγή: Προσωπική υπόθεση. Προσπαθεί να απαντήσει στα εξής ερωτήματα: Πρώτον, πώς ένα ρατσιστικό-φασιστικό-ναζιστικό κόμμα, που για χρόνια έπαιρνε λιγότερο από το 0,2% των ψήφων, μπορεί να βρεθεί στη Βουλή με 18 βουλευτές; Δεύτερον, αυτοί οι ψηφοφόροι -της διπλανής πόρτας- τι πιστεύουν και τι προσμένουν; Παραδέχομαι ότι η ανέχεια και η υποβάθμιση της ζωής είναι καταστάσεις που δυνητικά ωθούν σε ακραίες σκέψεις και αντιλήψεις. Ωστόσο, για παράδειγμα, πώς γίνεται ένα ακραίο σεξιστικό κόμμα να επιβραβεύεται από γυναίκες ψηφοφόρους; Πώς γίνεται ένα βαθύτατα βίαιο και ρατσιστικό κόμμα να σαγηνεύει κόσμο και να αυξάνει -δημοσκοπικά- την επιρροή του, όπως αρκετές φορές συνέβη στο παρελθόν, μετά από βίαιες ενέργειες; Ίσως εδώ κολλάνε αυτοί οι στίχοι: 

[...] Κι ο παροιμιώδης μέσος ανθρωπάκος,
κέρδος ποτέ μα από παθήματα χορτάτος,
που συνηθίζει στην κάθε βρωμιά,
αρκεί να έχει γεμάτο τον ντορβά
κι επαναστάσεις στ’ όνειρά του αναζητεί, [...]