Σε ευχαριστούμε, Πέτρο...

Αυτές τις μέρες γίνεται το έλα να δεις στα σόσιαλ μίντια και στον ηλεκτρονικό Τύπο με αφορμή μια αποστροφή του γνωστού Πέτρου Κωστόπουλου, ο οποίος δήλωσε ότι χάρη σ' αυτόν ξεβλάχεψε η Ελλάδα. Προφανώς εννοούσε την πολιτιστική συμβολή του μέσω των γνωστών περιοδικών Κλικ, Νίτρο, DownTown κ.ά., που (παρα)μόρφωσαν με επιτυχία ένα κομμάτι (μικρό ή μεγάλο, δεν ξέρω) των συμπολιτών μας, τότε που κάλπαζε η Πασοκαρία και πολλοί έψαχναν τον κατάλληλο γκουρού να τους καθοδηγήσει τι πρέπει να φοράνε, με ποιους τρόπους να ρίξουν γυναίκες στο κρεβάτι, ποια είναι τα δέκα πράγματα που πρέπει να έχουν κάνει μέχρι τα 40, και διάφορα άλλα σε αυτό το μοτίβο. Στον συγκεκριμένο τομέα υπήρχε έλλειμμα πληροφόρησης και ο συμπαθής Πετράν (τον θυμάμαι από τα φοιτητικά μας χρόνια) πήρε μια πολύ σωστή και επωφελή για τον ίδιο επιχειρηματική απόφαση, στήνοντας τέτοιου φυράματος περιοδικά και εισπράττοντας τα ανάλογα μπικικίνια.

Βεβαίως, εκτός της λαμπερής πλευράς, υπάρχει και η σκοτεινή πλευρά. Το γνωστό μότο του Κωστόπουλου ότι "η ζωή είναι πολύ μικρή για να είναι θλιβερή" μπορεί να οδηγήσει και οδήγησε άλλωστε στην αποδοχή του οχαδερφισμού ή του σταρχιδισμού ως κυρίαρχο τρόπο ζωής, έτσι ώστε οι ξανθιές να μη λείπουν ποτέ από το πιάτο σου, μαζί με τις αστακομακαρονάδες, τα διαλεχτά χωνευτικά αποστάγματα και τα πούρα για μετά, συν τις κατάλληλες πολιτικές γνωριμίες στο τραπέζι μας.  Μην ξεχνάμε ότι όλα αυτά ξεκίνησαν στα μέσα της δεκαετίας του '80 και άνθισαν στην τελευταία δεκαετία του 20ου αιώνα. Τότε το  ΠΑΣΟΚ ήταν πανίσχυρο και δέσποζε στην πολιτική ζωή του τόπου. Ανάμεσα λοιπόν σε κάποια θετικά που αυτό άφησε παρακαταθήκη υπήρχαν και τα αρνητικά, όπως η απενοχοποίηση του κέρδους, με οποιοδήποτε τρόπο και κόστος, η παράκαμψη των νόμιμων οδών επίτευξης κάποιου σκοπού με τη χρήση των "νόμιμων βυσμάτων" εξουσίας, η καθιέρωση του "Εις οιωνός άριστος αμύνεσθαι περί πάρτης", κι άλλα πολλά και σοσιαληστρικά. Ο Κωστόπουλος ήταν απολογητής και συγχρόνως καθοδηγητής ενός τρόπου ζωής που διαπνεόταν από σχετικές αξίες. Στα περιοδικά του μπλέκονταν καλλίπυγες ξανθές, η τελευταία ανδρική μόδα, πού σερβίρεται η ακριβότερη σαμπάνια, περισπούδαστες πολιτικές αναλύσεις, τα σωστά αντρικά αξεσουάρ κι άλλα πολλά που στο σύνολό τους έκαψαν αρκετά μυαλά προς όφελος του λάιφ στάιλ.

Ένδοξες μέρες...

Αν το δεις από αυτή την πλευρά, η συμβολή του Πέτρου ήταν σημαντική και καθοριστική. Ό,τι βεβαίως ανεβαίνει κατεβαίνει, μετά την ακμή υπάρχει και η παρακμή. Όλοι γνωρίζουν τις οικονομικές του περιπέτειες και δυσπραγίες, καθώς και τις παράπλευρες απώλειες τρίτων με την πτώση της εκδοτικής του αυτοκρατορίας. Πάντως δεν νομίζω σήμερα, που έχουν καταπέσει πολλές βεβαιότητες και ιδεοληψίες -δεξιά κι αριστερά- περί πολλών πραγμάτων, ότι αξίζει να παίρνουμε στα σοβαρά τον Κωστόπουλο. Ήταν πάντα ο κολαούζος της εξουσίας που έστησε μια ιριδίζουσα σαπουνόφουσκα, η οποία έσκασε προ πολλού και πρώτα απ' όλα στα μούτρα του. 

Να 'ναι καλά το παιδί πάντως! Δίχως αυτόν ποιος ξέρει σε ποια στάνη θα βοσκούσαμε;