Πολακισμοί...

"Ζούμε μια έξαρση της γρίπης, με την πλειοψηφία των στελεχών να είναι Η1Ν1. Δεν είναι η ήπια περυσινή χρονιά, είναι λίγο πιο ισχυρό το στέλεχος. Αλλά δεν είναι και καμία καταστροφή, για να μην τρελαθούμε δηλαδή» τόνισε καταλήγοντας ο αναπλ. Υπουργός Υγείας, υποστηρίζοντας ότι φέτος έχουμε "την πιο αυξημένη, προφυλακτική, εμβολιαστική κάλυψη που έχει γίνει ποτέ" Αυτά δήλωσε on camera ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας κ. Παύλος Πολάκης, Παυλάρας για τους φίλους του, ή "ψηλός Κρητίκαρος",  που τον λιγουρεύονται οι... λούγκρες, σύμφωνα με γνωστό μουσικοσυνθέτη. Τι να πρωτοσχολιάσεις από αυτή την εντελώς απαράδεκτη δήλωση; Υπενθυμίζω ότι φέτος οι νεκροί είχαν φτάσει στους 38, όταν έκανε τη δήλωση. Αυτός τον βρίσκει εύλογο, πιθανώς και καθησυχαστικό. Αλλά οι οικείοι τους, οι φίλοι τους; Τόση έλλειψη ενσυναίσθησης...

Πιο πρόσφατα ο υπουργός διασταύρωσε το ξίφος του -με τον πρέποντα βαλκανικό τσαμπουκά- με τον Ευρωπαίο επίτροπο που τόλμησε να τον κριτικάρει γιατί καπνίζει αρειμανίως και ανοιχτά, ενώ ο θεσμικός του ρόλος υπαγορεύει άλλη συμπεριφορά. Τέλος πάντων, ο συγκεκριμένος δεν μου είναι συμπαθής και το δηλώνω αυτό δίχως καμία υστερία ή πνεύμα επιθετικής αντιπολιτευτικότητας, όπως πολλοί δημοσιολογούντες και μη. Δεν μου ταιριάζει ο λόγος του και τα μηνύματα που εκπέμπει. Και κατά την ταπεινή μου γνώμη δεν ταιριάζει στην Αριστερά που -υποτίθεται- ο ίδιος διακονεί και υπηρετεί. Εν πάση περιπτώσει αυτό είναι ένα πρόβλημα(;), ανάμεσα σε αρκετά άλλα, του ΣΥΡΙΖΑ και βεβαίως άλλη μια απογοήτευση για όσους τον πίστεψαν - να, σαν εμένα. Προφανώς ο Πολάκης καλύπτει με επιτυχία κάποιο ρόλο... Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε ένα πολύ εύστοχο άρθρο του Παντελή Μπουκάλα, από τη Καθημερινή. Να αγιάσει το πληκτρολόγιό του...

Ο ιός της μαγκιάς

Γράφει ο Παντελής Μπουκάλας 

Πώς απαντούν στη Γαλλία, στη Σερβία ή στη Ρουμανία οι υπουργοί Υγείας, όταν καλούνται να δώσουν απαντήσεις για τον ιό της γρίπης Η1Ν1 και τα πολλά και εκεί θύματά του, δεν το ξέρω. Δεν φαίνεται πάντως πιθανό να σπούδασαν και αυτοί στη Μεγάλη της Μαγκιάς Σχολή, από την οποία αποφοίτησε ο δικός μας αναπληρωτής Υγείας, μετά πολλών επαίνων μεν, αλλά δίχως να μάθει όσα.. γράμματα θα του επέτρεπαν να εκπονεί τα τιτιβίσματά του χωρίς σωρεία συντακτικών και ορθογραφικών λαθών. Και επιπλέον να μιλάει με τρόπο που να μην υποδηλώνει ότι εχθρεύεται τις λέξεις περισσότερο κι απ’ ό,τι βδελύσσεται τους δημοσιογράφους, εξ ου και τα αβρότατα «σας έχω», «σας πόνεσαν», «γελοίοι», «δημοσιογράφοι της πεντάρας» κ.λπ. Εντάξει, έτσι αποσπά το εγκώμιο του κ. Π. Καμμένου: «Ξεχωρίζω από τον ΣΥΡΙΖΑ τον Πολάκη, γιατί ό,τι έχει να το πει, το λέει ευθέως». Αυτό όμως δεν είναι και προς ενθουσιασμό.
Ο κ. Παύλος Πολάκης αδυνατεί να κατανοήσει πως, όταν καλείται να απαντήσει σε δημοσιογραφικές ερωτήσεις, δεν απαντά σε εφημερίδες ή κανάλια. Στον κόσμο απαντά. Αυτόν οφείλει να ενημερώσει. Με στοιχεία και με σεμνότητα, όχι με ύβρεις και με τσαμπουκά. Αν νιώθει μεγάλη βεντέτα που «μας κάνει τη χάρη», όταν τελειώσει η θητεία του ας δοκιμάσει στο Χόλιγουντ, μια και η Τσινετσιτά δεν ακμάζει πια. Πάντα υπάρχει ζήτηση για τον ρόλο του νταή.
Ο κ. Πολάκης τα λέει τόσο «ευθέως» που και δίκιο να ’χει, το χάνει όλο στη διαδρομή που κάνουν οι λέξεις από τη σκέψη του έως τη γλώσσα του. Κι έπειτα ξαναπιάνει το τροπάριο για τις «διαστρεβλώσεις». «Δεν είναι και καταστροφή», είπε, αναφερόμενος στους σαράντα νεκρούς από τον ιό. Μα φυσικά και είναι καταστροφή. Στον θάνατο δεν χωράει ζύγι, «μέχρι τόσους νεκρούς τα πράγματα είναι ανεκτά...». Είναι καταστροφή για τους ίδιους τους νεκρούς, τις οικογένειες και τους φίλους τους. Αυτό αρκεί, κύριε υπουργέ. Ξαναδοκιμάστε. Είναι λεβεντιά να παραδέχεσαι πού και πού ότι λάθεψες.
Σας το λέει ένας γελοίος δημοσιογράφος της πεντάρας που δεν έχει πρόβλημα να πει ότι και η δική του συντεχνία κάθε άλλο παρά αρίστευσε ως προς την ενημέρωση των πολιτών στο θέμα των εμβολίων. Εφημερίδες δεν παραδιαβάζει ο κόσμος. Τηλεόραση βλέπει. Και τα κανάλια έχουν συνήθεια την εκ των υστέρων γκρίνια. Στην έγκαιρη προσπάθεια πληροφόρησης η συμβολή τους παραμένει ασήμαντη. Αυτό δεν τους αφαιρεί το δικαίωμα της κριτικής. Απλώς θα ’πρεπε να τους θυμίζει πως η αυτοκριτική δεν είναι πολυτέλεια. Υποχρέωση είναι.