Ο θρησκευτικός σκοταδισμός και η επί της γης δικαιοσύνη

 "Όμοιος ομοίω αεί πελάζει".

Φαντάζομαι ότι θα πληροφορηθήκατε για την περαντζάδα του Αμβρόσιου από την αίθουσα του Πλημμελιοδικείου Αιγίου, εξαιτίας της μήνυσης που του είχε ασκηθεί από οκτώ συμπολίτες μας, για όσα... χριστιανικά είχε εκστομίσει κατά των ομοφυλόφιλων. Νομίζω ότι θα είναι διδακτικό να παραθέσω τις σχετικές χριστιανικές παραινέσεις που είχε κάνει ο Αμβρόσιος για τους ομοφυλόφιλους. Είχε πει: "Μην τους πλησιάζετε! Μην τους ακούτε! Μην τους εμπιστεύεσθε! Είναι οι κολασμένοι της κοινωνίας! Δεν μπορούν κάποιοι ξεφτιλισμένοι να υπερασπίζονται δημοσίως τα πάθη της ψυχής τους! [...] Ε λοιπόν αυτούς τους ξεφτιλισμένους, φτύστε τους! Αποδοκιμάστε τους! Είναι εκτρώματα της φύσεως! Ψυχικά και πνευματικά πάσχουν! Είναι άτομα με διανοητική διαταραχή! Δυστυχώς αυτοί είναι τρισχειρότεροι και πολύ πιο επικίνδυνοι από κάποιους, που ζουν στα τρελοκομεία! [...] Μη διστάζετε, λοιπόν! Όταν και όπου τους συναντάτε, φτύστε τους! Μην τους αφήνετε να σηκώνουν κεφάλι! Είναι επικίνδυνοι!"

Περισσότερο ρεπορτάζ εδώ.

Θα περίμενε κανείς ότι τουλάχιστον η δικαιοσύνη των ανθρώπων θα επιδείκνυε τα σωστά αντανακλαστικά. Αμ δε... Μάλιστα ο πνευματικός αυτός ταγός στην απολογία του είπε, ούτε λίγο ούτε πολύ, ότι "Αν είχα όπλο και με άφηνε ο νόμος θα το χρησιμοποιούσα να ξεμπερδεύουμε". Φαντάσου, για παράδειγμα, να έλεγε κάτι τέτοιο ο Άδωνις για τον Πολάκη εντός της Βουλής και ο Πολάκης για τον Στουρνάρα. Είναι δυνατόν μια τέτοια δήλωση να γινόταν αποδεκτή; Η δικαιοσύνη δεν θα όφειλε αυτεπαγγέλτως να επιληφθεί; Δεν θα υπήρχε καμία επίπτωση;

Κι όμως το δικαστήριο, παρ' όλα όσα περιέχονταν στη μηνυτήρια αναφορά συν όσα είπε ο Αμβρόσιος στην απολογία του, τον παρέδωσε αθώο και άσπιλο για να συνεχίσει να εκτοξεύει το μίσος και τη μισαλλοδοξία σε όποιους δεν του αρέσουν. Ακόμη χειρότερο είναι ότι έχει ακροατήριο ανθρώπους που θεωρούνται χριστιανοί και είναι βέβαιοι ότι έχουν κερδίσει επάξια μια θέση στα δεξιά του Πατρός. Εντάξει, μπορεί να έχω τις επιφυλάξεις μου για την ύπαρξη μιας ανώτερης δύναμης, για τη θεία δίκη και για το θρησκευτικό σενάριο περί κοσμογονίας, αλλά αν όντως το ανώτερο ον χαρακτηρίζεται από όσα αναφέρονται στα ιερά κείμενα, τότε ο Αμβρόσιος όποτε έρθει η ώρα να το συναντήσει θα βρεθεί προ μεγάλης εκπλήξεως.

Φυσικά υπάρχει και η κοσμική δικαιοσύνη, για όποιον πιστεύει σε αυτήν. Δυστυχώς όμως, από την πείρα της ζωής, υπάρχουν πολλά καθάρματα που δεν υπέστησαν το παραμικρό για όσα είπαν και όσα έκαναν κατά τη διάρκεια της ζωής τους εδώ, ανάμεσά μας. Και εν πάση περιπτώσει προτιμώ η δικαιοσύνη να στέκεται στο ύψος της εδώ, στη διάρκεια της ύπαρξής μας. Γιατί εδώ ισχύει αυτό που είχε πει ο Άρθουρ Κλαρκ, ο γνωστός συγγραφέας επιστημονικής φαντασίας: "Η μεγαλύτερη τραγωδία σε ολόκληρη την ιστορία της ανθρωπότητας είναι η κατάληψη της ηθικής από τη θρησκεία". 

Είναι δυνατόν η δικαιοσύνη σε πείσμα του ισχύοντος νομικού πλαισίου να κάνει τα στραβά μάτια σε κηρύγματα μίσους που δυνητικά λύνουν χέρια και δικαιολογούν πιθανές πράξεις βίας; Και από τα χείλη υψηλά ιστάμενου της ελληνικής Εκκλησίας; Τι σχέση έχουν όσα λέει και πρεσβεύει ο Μητροπολίτης Αμβρόσιος με τη χριστιανική διδασκαλία; Η Ιερά Σύνοδος συντάσσεται με τις απόψεις του; Αλλά προφανώς εδώ ισχύει το ρηθέν: "Η δικαιοσύνη είναι σαν το φίδι. Δαγκώνει μονάχα τους ξυπόλητους". Κι αυτό είναι κρίμα κι άδικο.