Ο ΣΥΡΙΖΑ στη μετά Αλέξη εποχή

Θυμάμαι, έχω την ανάλογη ηλικία βλέπετε, ένα συμπαθητικό τραγουδάκι των Olympians -όσοι τους ξέρετε, τους ξέρετε- με τίτλο "Ο Αλέξης". Οι στίχοι του τραγουδιού μάς πληροφορούσαν ότι "πίσω από τις λέξεις έρχεται ο Αλέξης" και λίγο μετά "έφυγε ο Αλέξης" και τελειώνοντας "ό,τι κι αν διαλέξεις λείπει ο Αλέξης". 

Οι στίχοι αυτοί κατά την ταπεινή μου γνώμη περιγράφουν επακριβώς το χθες του ΣΥΡΙΖΑ, με τον δικό του Αλέξη, και πιθανότατα το αύριο. Βλέπετε, ο ΣΥΡΙΖΑ είχε μετατραπεί στην πάροδο των χρόνων σ΄ ένα προσωποπαγές, αρχηγικό κόμμα και ακριβώς γι' αυτό έχει πάντα αρνητική επίδραση η έλλειψη ενός "πατερούλη" στις διεργασίες αντικατάστασής του και κατόπιν είναι αναπόδραστη η σύγκριση του παλιού αρχηγού με τον νέο. Εύχομαι να διαψευστώ επ' αυτού.

Φιλοξενώ μια συνέντευξη που έδωσε ο φίλος μου και γνωστός δημοσιογράφος Αντώνης Παπαγιαννίδης στον ιστότοπο MILITAIRE και στον συνάδελφό του Πάρη Καρβουνόπουλο. Έχει σημασία η ματιά ενός φιλικού μεν προς τον χώρο δημοσιογράφου, αλλά όχι ενσωματωμένου, που διακρίνεται για τη σοβαρότητα και την ανεξαρτησία της κρίσης του. Παρακαλώ προσέξτε προς το τέλος τον χαρακτηρισμό που με περισσή ευγένεια προσάπτει στην Πρώτη Φορά Αριστερά, ο οποίος αργότερα εκφράστηκε ως "αυταπάτες", αν η μνήμη μου δεν με γελά.