Ω! Μα τι υπέροχη κυβέρνηση...

Λοιπόν, διαβάζοντας τη σύνθεση της νέας μας κυβέρνησης, μια φράση μου ήρθε αυθόρμητα στα χείλη: "Απ' όλα έχει ο  μπαχτσές". Έχει λίγο απ' όλα, ένα τσούρμο διαφορετικών ανθρώπων, διαφορετικών πολιτικών καταβολών και ιδεολογίας. Συνυπάρχουν υπουργοί που αυτοαναφέρονται -ακόμη- στη Ριζοσπαστική Αριστερά, άλλοι στο πανταχού παρόν και τα πάντα πληρόν ΠΑΣΟΚ, τέλος έχουμε και από την καραμανλική κεντροδεξιά, αν αυτή είναι το γούστο σου, άρχοντα-ψηφοφόρε. Ορισμένοι μάλιστα που έχουν υπηρετήσει σε κυβερνητικές θέσεις παρελθόντων κυβερνήσεων έχουν συγκρουσιακό ιστορικό με τη ραχοκοκαλιά της παρούσας κυβέρνησης, τον ΣΥΡΙΖΑ, αν δεχτούμε βεβαίως ότι το σημερινό κόμμα έχει κάποια ουσιώδη συνάφεια με το παρελθόν του, εκτός από την ονομασία. Έχει απ' όλα λοιπόν ο μπαχτσές. Νέους ενθουσιώδεις, με γνώσεις και όρεξη για δουλειά υπουργούς που αντιπροσωπεύουν(;) τη γενιά των τριαντα-σαραντάρηδων. Σεβαστούς και μπαρουτοκαπνισμένους στους ταξικούς αγώνες υπουργούς (παρασύρομαι, ε;) που θα ορμηνεύουν τους προηγουμένους στην πορεία πάνω στον κακοτράχαλο δρόμο που ανοίγεται μπροστά τους - πάντα για το άγιο δισκοπότηρο της ανάπτυξης. Γυναίκες που θα προσδώσουν την ιδιαίτερη -θηλυκή- ματιά και συμβολή τους στο προσδοκούμενο κυβερνητικό έργο. Α, όλα κι όλα κανένας δεν μπορεί να κατηγορήσει αυτή την κυβέρνηση για φαλλοκρατικές αντιλήψεις.

Έχουμε λοιπόν μια κυβέρνηση η οποία αλληθωρίζει από την κεντροδεξιά προς την κεντροαριστερά και είναι βέβαιο ότι θα προκαλέσει χρόνιους πονοκεφάλους στα εναπομείναντα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, που εξακολουθούν να αυτοπροσδιορίζονται ως ριζοσπάστες αριστεροί. Είναι επίσης σαφές ότι ο Αλ. Τσίπρας επέλεξε το συγκεκριμένο κυβερνητικό σχήμα γιατί ελπίζει ότι η ηθελημένη ιδεολογικοπολιτική του πολυσυλεκτικότητα θα λειτουργήσει υπέρ της συσπείρωσης των παλαιών ψηφοφόρων του χώρου και της πιθανής(;) προσέλκυσης νέων. Στέλνει από τώρα -οι καιροί ου μενετοί- ένα ιδιότυπο προεκλογικό διαφημηστικό μήνυμα: έχουμε κάτι για όλους. Βεβαίως θέματα, όπως μια αυτοκριτική θεώρηση του πώς φτάσαμε ως εδώ, τι έχει απομείνει για να σωθεί που να αξίζει να δώσεις άλλη μια μάχη, τι έχει απομείνει -ως εφικτό- στη διάτρητη πλέον άποψη περί δημοκρατικού και φιλολαικού μετασχηματισμού της Ε.Ε., για την πιθανή ανάγκη αλλαγής της επικρατούσας θεώρησης των πραγμάτων και τη χάραξη μιας άλλης πορείας, καθώς κι άλλα σχετικά ή όχι τόσο σχετικά θέματα, δεν πρόκειται ποτέ να ανοίξουν τουλάχιστον με την πρωτοβουλία του ΣΥΡΙΖΑ. Εδώ επικρατεί, τουλάχιστον τα τελευταία 3 χρόνια, η δικτατορία του δεν-είναι-τώρα-ο καιρός, σύντροφοι (και ποτέ δεν θα είναι). Τώρα έχουμε μάχες μπροστά μας... Πόσες φορές αλήθεια το έχω ακούσει! 

Και φυσικά ακολουθεί η Θεσσαλονίκη, εκεί απ' όπου άρχισαν τουλάχιστον τα περισσότερα. Άραγε ο Αλέξης θα έχει το θάρρος να τοποθετηθεί αυτοκριτικά για εκείνη τη Θεσσαλονίκη του 2014; Θα ήταν μια εξαιρετική ευκαιρία και μια κίνηση ουσιαστική, αλλά φοβάμαι ότι θα επικρατήσει ο κανόνας της προηγούμενης παραγράφου. Γνωρίζω ότι θα υπάρξουν αρκετές φωνές που θα επιχειρηματολογήσουν υπέρ της στροφής στον ρεαλισμό και στη διαδικασία ωρίμανσης που αυτός ο ανασχηματισμός υποδηλώνει. Είμαι κάθετα αντίθετος σε αυτόν τον ψευδεπίγραφο ρεαλισμό και σε αυτή την κίβδηλη ωρίμανση. Από πότε αυτές οι δύο λέξεις πρέπει να ταυτίζονται με την άτακτη συνθηκολόγηση και εγκατάλειψη των αρχών σου; Εν πάσει περιπτώσει έχω γράψει σχετικά στο παρελθόν ώστε να μου επιτραπεί να μην επεκταθώ περισσότερο. Απλώς θα υπενθυμίσω ότι μετά την ωρίμανση επέρχεται -νομοτελειακά- η γήρανση, ο θάνατος και η σήψη. Δεν μπορείς να αναμένεις τίποτε άλλο.

ΥΓ.1 Συνειδητότατα απέφυγα να μιλήσω για τα άλλα κόμματα. Ο πρόσφατος αντικομμουνισμός της ΝΔ με τις γνωστές δηλώσεις του Βορίδη και την αφωνία όλων των υπολοίπων, μηδέ του ΚΚΕ εξαιρουμένου, λέει πολλά και ανησυχητικά. Αλλά επ' αυτών θα ασχοληθώ σε μια άλλη ευκαιρία...

ΥΓ.2 Αν κάτι μου προκάλεσε σε αυτόν τον ανασχηματισμό θυμηδία, ας μου επιτραπεί η έκφραση, είναι η τοποθέτηση των δύο κυριών στο Υπουργείο Προ.Πο. Συγχαίρω όποιον ή όποιους τον εισηγήθηκαν για το χιούμορ τους. Η εικόνα να χτυπάνε προσοχές σε δυο γυναίκες όλοι αυτοί οι πλημμυρισμένοι από τεστοστερόνη και από... φιλοφεμινιστικές αξίες αξιωματικοί μού προκαλεί πολύ γέλιο και ευθυμία. Θα 'θελα να 'βλεπα από μια μεριά τη στιγμή που θα τους τα ψάλλουν...