Ο δικός μας αλυτρωτισμός είναι καλύτερος;
2019-01-21 22:27Την Κυριακή η δημόσια τηλεόραση είχε μια πολύ ενδιαφέρουσα -όπως αποδείχθηκε- εκπομπή με θέμα τη Συμφωνία των Πρεσπών και κυρίως τα οφέλη και τους πιθανούς κινδύνους που αυτή μακροπρόθεσμα μπορεί να προκαλέσει. Η συζήτηση είχε το επίπεδο που αρμόζει στην εξέταση τέτοιων ζητημάτων και κύλησε αρκούντως διαφωτιστικά. Αποτελούσε παραφωνία η εικόνα και ο ήχος που ερχόταν από τη συγκέντρωση του Συντάγματος, την οποία η ΕΡΤ κάλυψε ευρέως, ως όφειλε. Δυστυχώς, εκτός από τα επεισόδια και την απαράδεκτη αντίδραση της αστυνομίας, οι ομιλητές της συγκέντρωσης αναλώθηκαν στη γνωστή συνθηματολογία, στην καλλιέργεια του φόβου και της άγνοιας, και στην ανάπτυξη μιας φοβικής στάσης που θυμίζει σκαντζόχοιρο.
Δεν θα επεκταθώ ιδιαίτερα στους λόγους, που η συγκεκριμένη συμφωνία -προϊόν συμβιβασμού, δεν το ξεχνώ ούτε το παραγνωρίζω- είναι επωφελής και για τα δύο συμβαλλόμενα μέρη. Συνοπτικά λέω τα εξής: H μακεδονική γλώσσα είναι μια νοτιοσλαβική γλώσσα. Αυτό αναφέρεται στη ρηματική διακοίνωση που διάβασε στη Βουλή ο Τσίπρας. Μαζί με τη διαβεβαίωση ότι η περίφημη μακεδονική εθνικότητα αναφέρεται αποκλειστικά στην ιθαγένεια και δεν καθορίζει ούτε προδικάζει το ζήτημα της εθνότητας. Έχουν επίσης παραιτηθεί από κάθε αλυτρωτική διάθεση και παραχάραξη της ιστορικής κληρονομιάς μας. Όλα αυτά καταγράφονται στις συνταγματικές αλλαγές της γείτονος χώρας. Και φυσικά δέχτηκαν τον γεωγραφικό προσδιορισμό (Βόρεια) στο όνομα της δικιάς τους πατρίδας. Στη δικιά μας πατρίδα, οι Μακεδόνες, οι Θράκες, οι Ηπειρώτες είναι Έλληνες -αυτό είναι γραμένο στο διαβατήριό τους- και όχι η περιφέρεια στην οποία γεννήθηκαν. Επίης μιλούν την ελληνική γλώσσα που διαφέρει από τη σλαβική και από τις παραφυάδες της, όπως η μέρα με τη νύχτα.
Εκτός από τη δημόσια τηλεόραση, συνεχή ανταπόκριση από τη συγκέντρωση είχε και ο ΣΚΑΪ. Πλην όμως για λόγους ψυχικής υγείας, όσο και της ακεραιότητας των αντικειμένων που βρίσκονταν κοντά μου, προτίμησα να μην την παρακολουθήσω από αυτόν τον σταθμό. Κάτι που άντεξε -το θηρίο!- ο δημοσιογράφος-σχολιαστής της Εφημερίδας των Συντακτών, Τάσος Κωστόπουλος. Διαβάστε το άρθρο του, έχει μεγάλο ενδιαφέρον και νομίζω ότι δικαιολογεί τον τίτλο της ανάρτησής μου. Προφανώς, για τους διοργανωτές της συγκέντρωσης, των Ελλήνων (όχι όλων) τα σκατά (π.χ. εθνικισμός και αλυτρωτισμός) μυρίζουν Σανέλ Νο 5!
Το πεζοδρόμιο του ελληνικού αλυτρωτισμού
akraies_omades_gia_eisvoli_sti_voyli.jpg
Οι παλιομοδίτικες γαλανόλευκες με τον μαύρο δικέφαλο και τη χρονολογία «1914» που κυριάρχησαν στη μάχιμη «πάνω πλατεία»
Παρακολουθώντας το χθεσινό συλλαλητήριο σε ζωντανή μετάδοση μέσω ΣΚΑΪ, ήταν αδύνατο να μη συγκρίνεις τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της κάλυψής του μ’ εκείνα των επεισοδίων της 29ης Ιουνίου 2011 για το «μεσοπρόθεσμο», στον ίδιο ακριβώς χώρο. Τότε, οι κάμερες εστίαζαν στην αιχμή ακριβώς των τεκταινομένων: την εμπροσθοφυλακή των διαδηλωτών που συγκρούονταν με τα ΜΑΤ.
Τηλεπαρουσιαστές και ρεπόρτερ επικεντρώνονταν στα ξηλωμένα πλακόστρωτα και τις μολότοφ, απαιτώντας μεγαλόφωνα την πάταξη των «ταραξιών» και παρακάμπτοντας το ουσιαστικό διακύβευμα της αναμέτρησης, δίχως, εννοείται, την παραμικρή ευαισθησία για τις επιπτώσεις της (απείρως μαζικότερης κι ανεξέλεγκτης) ρίψης δακρυγόνων στον κύριο όγκο -όχι απλά τις παρυφές- του συλλαλητηρίου. Χθες, απεναντίας, αποφεύχθηκαν προσεκτικά τα γκρο πλαν, αφήνοντας τους θεατές ν’ αναρωτιούνται τι ακριβώς συμβαίνει, ενώ δεν έλειψαν ακόμη και «εξηγήσεις» πως οι μαυροφορεμένοι που τα έσπαγαν με τις γαλανόλευκες και τις Βεργίνες ανά χείρας ήταν στην πραγματικότητα επίβουλοι... αντιεξουσιαστές!
Οταν κλείνεις τα μάτια ακόμη και μπροστά σ’ ένα πλούσιο θέαμα, όταν αυτό σου χαλάει τη γραμμή, άντε μετά να φωτίσεις την ουσία των γεγονότων: την ηγεμονική παρουσία της επιθετικής Ακροδεξιάς στην εναρκτήρια προεκλογική συγκέντρωση της ενιαίας Δεξιάς. Γιατί, αν κάτι έδωσε υπόρρητα τον τόνο στο χθεσινό συλλαλητήριο, αυτό ήταν η μεγαλόφωνη επίδειξη όχι του «Σκοπιανού», αλλά του ελληνικού επεκτατισμού.
Οι κύριοι και οι κυρίες που έδωσαν λ.χ. το χρώμα στην κεντρική εξέδρα, μασκαρεμένοι σαν μακεδονομάχοι, ανήκουν στην «Παμμακεδονική Ενωση Μακεδονικού Αγώνα Ελλάδας-Αυστραλίας», η ιστοσελίδα της οποίας «διεκδικεί πολιτισμικά, εθνογραφικά και ιστορικά» τη μισή ΠΓΔΜ (Μοναστήρι, Γευγελή, Στρώμνιτσα, Κρούσοβο, Αχρίδα) − και, μαζί μ’ αυτή, τη βουλγαρική Μακεδονία του Πιρίν (Πετρίτσι, Ανω Τζουμαγιά [νυν Μπλαγκόεβγκρατ), την Ανατολική Ρωμυλία, την Κωνσταντινούπολη, τη Μικρά Ασία, τον Πόντο, την Κύπρο και τη Βόρεια Ηπειρο! Οσο για τις παλιομοδίτικες γαλανόλευκες με τον μαύρο δικέφαλο και τη χρονολογία «1914» που κυριάρχησαν στη μάχιμη «πάνω πλατεία», δεν είναι παρά τα σύμβολα της «βορειοηπειρωτικής αυτονομίας» −της παραδοσιακής, δηλαδή, διεκδίκησης της Νότιας Αλβανίας ως «αλύτρωτου» ελληνικού εδάφους.
