Μια υπόσχεση στη μνήμη σου

Πέρασαν ήδη 8 χρόνια από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα. Είναι πολύ πικρή για τη Δημοκρατία, για όσους πιστεύουν στους θεσμούς και στη λειτουργία της, η θυσία ενός συμπολίτη μας, ώστε να δεήσει να πάρει μπρος η γαλέρα της δικαιοσύνης -βασικός βραχίονας της Δημοκρατίας, για να μην ξεχνιόμαστε- και να αντιμετωπίσει την απεχθή, παράνομη δραστηριότητα του φασιστικού και φιλοναζιστικού κόμματος της ΧΑ, με τη γνωστή έκβαση πριν από σχεδόν έναν χρόνο.

Πριν από 8 χρόνια, η τότε κυβέρνηση του Α. Σαμαρά και οι αρμόδιες εισαγγελικές αρχές έκαναν τον βλάκα και απέστρεφαν το βλέμμα από όσα έκαναν και διακύρητταν οι χρυσαυγίτες. Βλέπετε, τα θύματα ήταν κάτι σκουρόχρωμοι αλλοεθνείς, κάποιοι αλλόδοξοι φτωχοδιάβολοι στο περιθώριο της νόμιμης οικονομικής δραστηριότητας, κάποιοι με διαφορετικές προτιμήσεις από εκείνες των παραδοσιακών βαρβάτων σερνικών... Όλοι αυτοί πήγαιναν γυρεύοντας και, για πολλούς συμπολίτες μας, που μέχρι τότε τους ψήφιζαν ανοιχτά, δίχως καμία αναστολή, οι βάρβαρες επιθέσεις και οι φόνοι ήταν απολύτως αιτιολογημένοι και δικαιολογημένοι. Ο συστημικός Τύπος τα είχε βρει μαζί τους και κάποιοι από την κοινοβουλευτική τους ομάδα είχαν γίνει οι αγαπημένοι προσκεκλημένοι, οι darlings των τηλεοπτικών πλατό. Μα τι χαριτωμένος ο μαίανδρος στο μπράτσο τους! Προστατεύουν τις γιαγιάκες, όταν παίρνουν τη σύνταξή τους από ΑΤΜ, κι άλλα τέτοια. Σημερινός βουλευτής της ΝΔ τους προέτρεπε να σοβαρευτούν, άλλος νυν υποψήφιος πρόεδρος κόμματος της ελλάσονος αντιπολίτευσης μιλούσε για γνήσιο ακτιβιστικό κίνημα από τη βάση... Ε, δεν θέλει και πολύ! Ο πολιτικός και ιδεολογικός υπόνομος προβαλλόταν στη ζώνη υψηλής ακροαματικότητας των ΜΜΕ και στο Κοινοβούλιο. Τα θυμάστε νομίζω, ε;

Αποθρασυμένοι από την απραξία κυβέρνησης και δικαιοσύνης, αλλά και αποθηριωμένοι από την ανοχή που απολάμβαναν από τα mainstream τουλάχιστον ΜΜΕ, νόμισαν ότι αν άρχιζαν να δολοφονούν και Έλληνες θα ήταν σαν μια οποιαδήποτε άλλη μέρα. Όμως διάλεξαν το λάθος θύμα -δυστυχώς για τον ίδιο, ευτυχώς για όσους ορκίζονται ειλικρινά σε αυτήν τη Δημοκρατία με όλες της τις ατέλειες. Υπήρξε ένας μεγάλος αντιφασιστικός ξεσηκωμός, που δεν μπορούσε να ελεγχθεί ή να καναλιζαριστεί. Οι επιμελώς μέχρι τότε κρυμμένες στα συρτάρια δικογραφίες ανασύρθηκαν και πήγαν στον φυσιολογικό θεσμικό προορισμό τους, με την επίσης γνωστή φυσιολογική κατάληξη παρά την αντίθετη -κυριολεκτικά απαράδεκτη- εισαγγελική πρόταση.

Τώρα, 8 χρόνια μετά, παρόλο που η εγκληματική οργάνωση βρίσκεται πίσω από τα κάγκελα της φυλακής, τίποτα δεν έχει τελειώσει. Η κοιλιά του κτήνους είναι πάντα καρπερή και με τις ευνοϊκές συνθήκες θα κυοφορήσει νέα τέρατα. Η θυσία του Παύλου Φύσσα δεν πρέπει να πάει χαμένη, η καταδίκη της ΧΑ δεν πρέπει να μας εφησυχάσει. Το νέο κατόρθωμα αυτές τις μέρες του γνωστού καράφλα -απ' έξω, μα κυρίως από μέσα- νεοδημοκράτη βουλευτή και η ύπαρξη τριών ακροδεξιών υπουργών στο κυβερνόν κόμμα αποτελούν ανησυχητικό σημάδι. Δεν ξεχνάμε λοιπόν, δεν εφησυχάζουμε, έχουμε τα μάτια και τα αφτιά μας ανοιχτά και τη μνήμη μας σε εγρήγορση.

Στη μνήμη του Παύλου, λοιπόν, μια ωραία μπαλάντα που έγραψε για τον Παύλο ένας ομότεχνός του, ο King Khan.