Μια επίκαιρη ποιητική παρομοίωση
2016-02-20 11:30
ΑΡΗΣ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ
ΠΑΡΕΛΞΙΣ
Οι αστρονόμοι δέχονται ομάδες φοιτητών
μέλη της χαν και μαρξιστές
τους εξηγούνε χοντρικώς τις εγκαταστάσεις
τους αφήνουνε να δουν τον πλανήτη Ποσειδώνα.
Δεν είναι τρόπος ν’ αποφύγεις τέτοιες επισκέψεις.
Θέλεις δε θέλεις
θα τους δεις να χασμουριούνται πίσω απ’ την παλάμη
να στέκουν αντιμέτωποι σ’ ένα ελατήριο
σαν να βρίσκονται μπροστά σ’ έναν σκορπιό
ν’ αναφωνούνε –δήθεν– καταγοητευμένοι.
Εσύ να μην αγανακτήσεις να μην κολακευτείς.
Ξεπροβόδισέ τους όλους με αστρικήν ευγένεια
κ’ ύστερα βυθίσου στις χτεσινές σου σημειώσεις.
Μόνο ένας συνεργάτης θα ΄τανε σε θέση να υπολογίσει
τη φορά τον όγκο την ταχύτητα
της δικής σου έγνοιας που τριγυρίζει ολημερίς μες στο μυαλό σου
τόσο που οι στίχοι χαράζονται σ’ ανώμαλες ελλειπτικές τροχιές
γιατί πάντα κάπου πέρα
αόρατος
τεράστιος και υπαρκτός
πορεύεται ανώνυμος ο πόνος των ανθρώπων.
Άρης Αλεξάνδρου, Ποιήματα (1941-1974), Εκδόσεις Καστανιώτη, Αθήνα 1981, σελ. 126.
Όπως έχω δηλώσει μ΄ αρέσει η ποίηση. Με γοητεύει ο συγκερασμός της δωρικής λιτότητας των εκφραστικών της μέσων με τον πλούτο των νοημάτων και μηνυμάτων που περικλείει, όπως αυτό το ποίημα του Άρη Αλεξάνδρου, που ίσως είναι περισσότερο γνωστός ως συγγραφέας-πεζογράφος. Σε αυτό το ποίημα με τον εύστοχο τίτλο "Πάρελξις" * παρομοιάζει τον ανώνυμο πόνο των ανθρώπων με ένα αφανές πελώριο ουράνιο σώμα, το οποίο δεν έχει επηρεάσει ακόμα(;) τις τροχιές γνωστών ουράνιων σωμάτων, όπως ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, κοινοτικών οργάνων, διεθνών οργανισμών κλπ. Αφορμή γι΄ αυτό το τόσο συμβολικό ποίημα ήταν το "παράλληλο πρόγραμμα", που έχει έρθει προς ψήφιση στη Βουλή αυτές τις μέρες, και το συνεχιζόμενο δράμα των προσφύγων. Φανταστείτε ότι ακόμη και αυτό το περιορισμένο και ατελές ν/σχ. τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης δεν θα το ψηφίσουν, κινούμενα στις τροχιές των δικών τους ιδιοτελών, μυωπικών, αυτιστικών, αντιδραστικών πολιτικών - διαλέξτε εσείς το επίθετο που νομίζετε ότι ταιριάζει στο κάθε κόμμα. Για τους πρόσφυγες τι να πούμε; Τόσος πόνος, τόση αθλιότητα κι όμως πολλές ευρωπαϊκές κυβερνήσεις αποστρέφουν το βλέμμα τους και κοιτούν μόνο στο εσωτερικό, στο εκλογικό τους ακροατήριο. Ψάχνουν να βρουν βολικές δικαιολογίες για να φορτώνουν την ευθύνη οπουδήποτε αλλού, παρά να τη μοιραστούν. Η Ευρώπη χρεοκοπεί ηθικά και δεν βλέπω στον ορίζοντα κανένα σχετικό μνημόνιο να τη σώζει. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι να αγοράσουν λίγο πολιτικό χρόνο παραπάνω. Προς τι, δεν μπορώ να ισχυριστώ ότι γνωρίζω. Ίσως περιμένουν κάποιο θαύμα, άλλωστε σχεδόν όλοι είναι ευσεβείς χριστιανοί. Εγώ πάλι συντάσσομαι με τον "μικρό σκορπιό" ** μιας αφρικανικής παράδοσης που λέει:
Ο μικρός σκορπιός είπε: "Εγώ, ο μικρός σκορπιός, ποτέ δεν θα επικαλεστώ το όνομα του θεού. Εγώ, ο μικρός σκορπιός, όταν θέλω να κάνω κάτι, θα το κάνω με την ουρά μου!"
Σας ασπάζομαι,
Πάνος Σταθόπουλος
* Πάρελξη: αστρονομικός όρος που αναφέρεται στη μεταβολή της ελλειπτικής τροχιάς κάποιου πλανήτη από την επίδραση κάποιου άλλου ουράνιου σώματος που βρέθηκε ή βρίσκεται κοντά του. Η μελέτη αυτού του φαινομένου έχει πολύ μεγάλη σημασία στην ανακάλυψη νέων ουράνιων σωμάτων που παραμένουν αφανή και ανακαλύπτονται από την επίδραση (πάρελξη) που ασκούν στην τροχιά ενός γνωστού πλανήτη.
** Τον "μικρό σκορπιό" τον βρήκα σε ένα άρθρο του ιστότοπου tvxs, με τίτλο "Η κραυγή της Ρόζας Λούξεμπουργκ".
