Μια απάντηση στο "Ζητείται ελπίς"

Έλαβα σήμερα μια απάντηση στον σχολιασμό που έκανα στις 21/3 για τα αποτελέσματα της έρευνας της Public Issue για την Αυγή της Κυριακής. Η απάντηση επεκτείνεται και στα στοιχεία της ίδιας της έρευνας, ιδιαίτερα στο τμήμα εκείνο όπου παρατίθενται σε κατάταξη τα σημαντικότερα προβλήματα της χώρας, κατά την άποψη εκείνων που πήραν μέρος στην έρευνα. Ευχαριστώ πολύ τον Σ.Ν που είχε την καλοσύνη να καταθέσει την άποψή του και περιμένω συνέχεια.

Αγαπημένε μου Πάνο, με αφορμή την ανάρτηση σου στις 21/3/16, ύστερα από τη δημοσιοποίηση της έρευνας για την Αυγή, ήθελα να μοιραστώ μαζί σου ορισμένες σκέψεις μου:

Η Ελλάδα έχει πράγματι καταρρεύσει οικονομικά, είναι σε μηχανική υποστήριξη και δεν πρόκειται να συνέλθει σύντομα.
Εκ των πραγμάτων απαιτείται πολύς χρόνος, ενώ το μείγμα της θεραπείας που ακολουθείται φαίνεται πως είναι καταδήλως εσφαλμένο, καθότι επί της ουσίας έχουμε πέσει θύματα λάθος διαγνώσεως.

Η σημερινή κυβέρνηση, προκειμένου να κατακτήσει την εξουσία, ακολουθώντας τη λαΪκίστικη πολιτική των τραγικά αποτυχημένων, που οδήγησαν τη χώρα στο αδιέξοδο, αντί να "πρωτοτυπήσει", όπως είχε με χαμόγελο εξαγγείλει ο αρχηγός της, και να προχωρήσει στις αναγκαίες, εκτεταμένες μεταρρυθμίσεις που θα πολεμούσαν την αρρώστια της πατρίδας (εξουσίας και πολιτών), προτίμησε να ακολουθήσει την πεπατημένη. Να ψευδολογήσει δηλαδή, απλώς τάζοντας.

Αντ' αυτού, συνειδητά και σκόπιμα, με πανάκριβο αντίτιμο για τη χώρα που είναι σε χειρότερη μοίρα από πριν, υποχώρησε και καταδέχθηκε να εφαρμόσει την ίδια συνταγή, αρκούμενη κατά τα λοιπά σε έναν τσουρούτικο κλεφτοπόλεμο και μια φθηνή, επικοινωνιακή πολιτική, που στοχεύει στο εσωτερικό της ακροατήριο. Σε μια απέλπιδα προσπάθεια να διατηρήσει τα εκλογικά της κεκτημένα.
Φυσικά αργά ή γρήγορα θα καταλήξει όπου και οι υπόλοιποι, διότι ο "εκπαιδευμένος" να λειτουργεί ως υπολογιστής για το μικροσυμφέρον του Έλλην ψηφοφόρος, θα σπεύσει, ως ανώριμο ανήλικο, στην αγκαλιά του επόμενου παραμυθατζή.

Η δημοσκόπηση αυτή όμως αποκαλύπτει το πραγματικό πρόβλημα σε όλη του την έκταση.
Οτι για τους Ελληνες το μείζον θέμα είναι το οικονομικό, τι μπαίνει και τι βγαίνει από την τσέπη και στη συνέχεια το προσφυγικό (που κι αυτό θα κάνει τον κύκλο του και θα κλείσει, θέλουμε δεν θέλουμε…)
Στον πάτο η έλλειψη παιδείας και η κρίση των αξιών, και μάλιστα με πτωτική κατεύθυνση των δεικτών...

Πάνο μου λεφτά από τον ουρανό δεν θα πέσουν ούτε πρόκειται, ούτε μπορούμε ούτε π ρ έ π ε ι να επιστρέψουμε, όσον αφορά το οικονομικό πεδίο, στην προ "κρίσης" εποχή.
Βάζω εισαγωγικά διότι η πραγματική κρίση έρχεται χρονικά από πολύ πιο πίσω και δεν έχει σχέση με λεφτά, προοριζόμενα ικανοποιήσουν τις τεχνητά μεγαλοποιημένες πλέον καταναλωτικές μας ανάγκες…
Αυτή η ελπίδα (παρεκτός ότι η ελπίδα συνιστά αφ' εαυτού κατάρα διότι εμποδίζει να πάρουμε την κατάσταση και την τύχη στα χέρια μας) είναι απλώς ένα τίποτα…
Σε ποιά ελπίδα αναφέρεσαι συσχετίζοντας την κιόλας με την "απειλή" του αναπληρωτή ότι έρχονται τα χειρότερα...

Εχει σχέση με λεφτά, σαν τα προαναφερθέντα, η πρόδηλη έλλειψη ηγεσίας με ακεραιότητα και όραμα;;
Εχει σχέση με τέτοια λεφτά η ανοχή της κοινωνίας σε βαριάς μορφής παθογένειες, όπως είναι η διαφθορά και η ανομία;;
Εχει σχέση με τέτοια λεφτά η μακρά και βαθιά κρίση αξιών που μας ταλανίζει ως έθνος;;
Εχει σχέση με τέτοια λεφτά η απουσία ισονομίας και η εκτεταμένη αίσθηση ατιμωρησίας;;
Εχει σχέση με τέτοια λεφτά η αδυναμία έγκαιρης απονομής δικαιοσύνης;;

Αντίθετα έχει σχέση με αυτά ακριβώς τα λεφτά, στα οποία όλοι "ελπίζουν", ο συνεχιζόμενος νεποτισμός, η μετά μανίας προάσπιση και προαγωγή των πάσης φύσεως πελατειακών σχέσεων, η διαφθορά, η ταξική αντιμετώπιση των μέτρων κλπ κλπ...

Κουβέντα για το πως οι πολίτες θα γίνουν πραγματικά υπεύθυνοι,
κουβέντα για το πως θα καλλιεργηθούν επιτέλους νέες συμπεριφορές
κουβέντα για το πως θα ενσταλάξουμε στους νέους τις χαμένες αξίες…

Επομένως δεν ζητείται ΕΛΠΙΣ ζητείται ΠΑΤΡΙΣ…

Καλή σου μέρα