Κάτι τρέχει στην Αυγή...

... ή, τώρα που το καλοσκέφτομαι, ένας καλός τίτλος θα μπορούσε να είναι "Φθινοπωρινή Αυγή", ή ακόμη, "Μαύρα σύννεφα στην Αυγή". Όποιο τίτλο κι αν διαλέξω τελικά σε ένα και μόνο πράγμα κατατείνει. Στα χρόνια προβλήματα μιας κομματικής εφημερίδας και στη διαχρονική αδυναμία των κομμάτων που ήταν και είναι κηδεμόνες της να τα επιλύσουν. Παλιά ΚΚΕ(εσ), αργότερα Συνασπισμός και τώρα ΣΥΡΙΖΑ... Οι οφειλές στους εργαζομένους (τους χρωστάνε 3 με 4 μήνες), η χαμηλή κυκλοφορία, η (τραγική) απουσία μιας φυσιογνωμίας που θα επέτρεπε τη διείσδυση της εφημερίδας σε ευρύτερο κοινό (ψηφοφόροι ΣΥΡΙΖΑ, για παράδειγμα), η αδιαφορία -εκ των πραγμάτων- από την πλευρά του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ, έχουν φέρει αυτή την ιστορική εφημερίδα στο σημείο της μη επιστροφής. Θυμάμαι από την εποχή του Ρήγα Φεραίου, μέχρι τις μέρες του ΣΥΡΙΖΑ, να έχουμε συζητήσει το θέμα της Αυγής στις αντίστοιχες συνελεύσεις. Λύση ποτέ δεν βρέθηκε, πέραν της γνωστής προτροπής από την καθοδήγηση, να αγοράζουμε όλοι την εφημερίδα. Κι αυτό δεν κατορθώθηκε ποτέ... Κρίμα, χίλιες φορές κρίμα! Μεγάλωσα μαζί της...

Βεβαίως, όταν τα ίδια τα κομματικά μέλη απαξιούν να την αγοράσουν, τι να περιμένεις; Φυσικά δεν ισχυρίζομαι ότι, αν η Αυγή είχε μια ημερήσια κυκλοφορία αντίστοιχη με το 50% των οργανωμένων μελών, θα είχαν λυθεί όλα της τα προβλήματα. Απλώς θα είχαν μπει κάτω από το χαλί... Η τωρινή κρίση ξεκίνησε από την (μάλλον αναμενόμενη) παραίτηση του νέου διευθυντή Νίκου Τσαγκρή, ενός εξαιρετικού δημοσιογράφου. Υποτίθεται ότι μπήκε σε αυτή τη θέση για να κάνει μια επανεκκίνηση της εφημερίδας, ώστε να προσεγγίσει νέο κοινό, δίχως φυσικά να "ξεπλυθεί" ή να "ευτελιστεί". Φρούδες ελπίδες, όπως θα διαβάσετε παρακάτω στην επιστολή παραίτησης του ίδιου του Τσαγκρή προς το διοικητικό συμβούλιο της εφημερίδας. Ακολούθησε η παραίτηση όλου του Δ.Σ. της Αυγής και το μπαλάκι βρίσκεται εξολοκλήρου στα χέρια του ΣΥΡΙΖΑ. Τι θα κάνει; Θα την παρατήσει στη (προδιαγεγραμμένη) τύχη της; Τώρα που έχει βρει φιλικούς μιντιάρχες, κάτι Ρωσοπόντιους, κάτι στοιχηματατζήδες, για να μην αναφέρω την εφημεριδα που βγάζει ο γιος του εξ απορρήτων του μυθικού Αντρέα, την Αυγούλα δεν την έχουνε ανάγκη; Και οι ταλαίπωροι εργαζόμενοι τι θα γίνουν; Θα τους φάει η μαρμάγκα της ανεργίας ή της σύγχρονης εργασιακής ζούγκλας; Αναμένονται εξελίξεις. Εύχομαι προς το καλύτερο.

"ΑΘΗΝΑ, 26/9/2017
Αγαπητοί σύντροφοι – ες,
Για συναισθηματικούς, κυρίως, λόγους, που συνδέονται με την πολιτική και δημοσιογραφική μου καταγωγή, τον περασμένο Απρίλιο, ανταποκρίθηκα στην έκκληση της εκδοτικής αρχής (μέσω του σ. Νίκου Φίλη) να «βάλω πλάτη» για την «σωτηρία της ΑΥΓΗΣ» και, εν τέλει, βρέθηκα στη θέση του Αντιπροέδρου του Δ.Σ. της εφημερίδας, με αρμοδιότητα τον ριζικό ανασχεδιασμό της.
Μέσα στο πρώτο δεκαήμερο της θητείας μου στο Δ.Σ., υπέβαλα ένα ρεαλιστικό σχέδιο ανασχεδιασμού της ΑΥΓΗΣ, με στόχο την υπέρβαση του σημερινού (συρρικνωμένου στον στενό κομματικό πυρήνα) target group αναγνωστών της εφημερίδας και τη διείσδυσή της στο πλατύ κοινό των προοδευτικών αναγνωστών του καθημερινού και κυριακάτικου Τύπου: τον ανταγωνιστικό εμβολισμό του target group που μονοπωλεί ο λεγόμενος… «αστικός Τύπος». Το σχέδιό μου έγινε δεκτό με... συγκρατημένο ενθουσιασμό από τους εκπροσώπους της εκδοτικής αρχής, τα μέλη του Δ.Σ και τη διεύθυνση της εφημερίδας και, ευθύς αμέσως, παραπέμφθηκε στις «καλένδες» μιας πρωτόγνωρης γραφειοκρατικής και ευθυνοφοβικής αναβλητικότητας σε βαθμό ματαίωσης.
Αγαπητοί σύντροφοι – ες, Κατά τη διάρκεια της πεντάμηνης επαφής μου με την ΑΥΓΗ, αποκόμισα τη βεβαιότητα ότι, προκειμένου να προχωρήσει οποιοδήποτε σχέδιο ριζικού δημοσιογραφικού και αισθητικού ανασχεδιασμού, απαραίτητη προϋπόθεση είναι η άμεση επίλυση εξαιρετικά σημαντικών δομικών, διοικητικών και λειτουργικών προβλημάτων που την ταλανίζουν και την καθηλώνουν στη σημερινή της προβληματική κατάσταση. Μα, δυστυχώς, στην περιοχή της ιστορικής εφημερίδας της Αριστεράς δεν διακρίνεται ούτε ίχνος πολιτικής ή δημοσιογραφικής βούλησης, ούτε καν για τη συζήτηση – πόσο μάλλον για την επίλυση των συγκεκριμένων δομικών, διοικητικών και λειτουργικών προβλημάτων.
Υπ’ αυτές τις απογοητευτικές συνθήκες, αισθάνομαι ότι η περαιτέρω παραμονή μου στο Δ.Σ. της ΑΥΓΗΣ δεν έχει καμιά απολύτως χρησιμότητα και είμαι υποχρεωμένος να υποβάλλω την παραίτησή μου.
Συντροφικά,
Νίκος Τσαγκρής

ΥΓ: Είναι αυτονόητο ότι η πολιτική και δημοσιογραφική μου εμπειρία και γνώση, καθώς και τα άρθρα μου παραμένουν στη διάθεση της ΑΥΓΗΣ και των ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ εν γένει."