Φέτος τον Μάη...

Ο Μάης είναι φορτωμένος με αρκετές επετείους και συμβολισμούς. Έτσι φέτος κλείνουν 200 χρόνια από τη γέννηση του Καρλ Μαρξ (5/5/1818), του σπουδαίου αυτού φιλόσοφου και στοχαστή, που με το έργο του έθεσε τις βάσεις και τις προϋποθέσεις για τον σοσιαλιστικό μετασχηματισμό της κοινωνίας παγκοσμίως. Οι θεωρίες του για την αλλοτρίωση των εργαζομένων στον καπιταλισμό, καθώς και για την ασίγαστη πάλη (ταξική) που λαμβάνει χώρα μεταξύ εκμεταλλευτών και εκμεταλλευομένων, καφαλαιοκρατών και εργαζομένων, εξακολουθούν να παραμένουν επίκαιρες. Οι θεωρίες αυτές αποτέλεσαν ένα βασικό εργαλείο ερμηνείας των ιστορικών γεγονότων διαχρονικά.

Επίσης αυτόν τον μήνα πριν από 50 χρόνια στη Γαλλία ξεκίνησαν φοιτητικές διαμαρτυρίες, οι οποίες πολύ γρήγορα επεκτάθηκαν και εξελίχθηκαν σε μια γενικευμένη πολιτική αμφισβήτηση, που σχεδόν έριξε την τότε κυβέρνηση του Ντε Γκολ. Ο Μάης του '68 ενέπνευσε πολλά κοινωνικά και πολιτικά κινήματα της εποχής. Επιτάχυνε  διεργασίες ριζοσπαστικοποίησης και ρήξης στο εσωτερικό των τότε κομμουνιστικών και σοσιαλιστικών κομμάτων. Παράλληλα αποτέλεσε πηγή έμπνευσης για να γραφούν δοκίμια, μυθιστορήματα, ακόμη και να γυριστούν ταινίες με ιστορικό φόντο τα γεγονότα αυτά. Παρόλο που έσβησε γρήγορα άφησε δυσανάλογα μεγάλο αποτύπωμα στη συλλογική συνείδηση, σε θέματα που έχουν σχέση με την εκπαίδευση, τις σεξουαλικές σχέσεις, την αμφισβήτηση του κατεστημένου σε οποιαδήποτε μορφή κ.λπ. Τα συνθήματα που γεννήθηκαν τότε, όπως "Να 'στε ρεαλιστές, ζητήστε το αδύνατο", "Η φαντασία στην εξουσία" και "Η ποίηση βρίσκεται στους δρόμους", ανάμεσα σε πολλά άλλα εξακολουθούν να κοσμούν τους σύγχρονους τοίχους.

Όσο για εμάς τους Έλληνες, δεν είναι δυνατόν να ξεχάσουμε ότι την Πρωτομαγιά του 1944, που ο κατοχικός γερμανικός στρατός έστησε στον τοίχο του σκοπευτηρίου της Καισαριανής 200 συμπατριώτες μας και τους εκτέλεσε για αντίποινα σε μια πράξη αντίστασης του ΕΛΑΣ. Οι περισσότεροι από αυτούς τους 200 είχαν παραδοθεί στους Γερμανούς από το καθεστώς Μεταξά, ως πολιτικοί κρατούμενοι (κομμουνιστές). Επίσης τον Μάιο του 1941 (3/5) -πάλι- οι Γερμανοί εκτελούν 50 Έλληνες στο Χαϊδάρι. Τον Μάιο του '45 λήγει -τουλάχιστον- στο ευρωπαϊκό έδαφος ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος με την παράδοση της ναζιστικής Γερμανίας στους συμμάχους. 

Και συνεχίζοντας για λίγο την ιστορική αναδρομή δεν μπορώ να παραλείψω ότι έναν Μάιο πριν από 1788 χρόνια (330 μ.Χ.) ο Ρωμαίος αυτοκράτορας που πέρασε στην ιστορία ως Μέγας Κωνσταντίνος ιδρύει τη Νέα Ρώμη, την πολύπαθη και ένδοξη Κωνσταντινούπολη που ήταν γραφτό της μετά από 1123 χρόνια (1453 μ. Χ.) σε έναν άλλο Μάη να αλωθεί από τους Τούρκους. 

Μάιο μήνα το ελληνικό παρακράτος (22/5/1963) δολοφονεί τον βουλευτή της ΕΔΑ Γρηγόρη Λαμπράκη, προσθέτοντας μια σελίδα ντροπής στην ιστορία των καλυμμένων και ανοιχτών εμφύλιων διαμαχών των Ελλήνων. Επίσης ήταν μια νύχτα του Μάη το 1941, τότε που η πατρίδα μας βρισκόταν γονατισμένη από τις φασιστικές γερμανικές δυνάμεις, που ο Λάκης Σάντας και ο Μανώλης Γλέζος, φοιτητές ακόμα, κατεβάζουν τη γερμανική σημαία με τη σβάστικα από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης. Μια φωτεινή στιγμή σε μια κατάμαυρη εποχή.

Ο Μάιος λοιπόν μας έφτασε, μαζί με τις αλλεργίες. Αν πιστέψουμε την καλή μας κυβέρνηση που εδώ και τρία χρόνια παλεύει ακαταπαύστως και με προγραμματική συνέπεια τα θηρία των δανειστών για το καλό μας, αυτή είναι και η τελευταία μνημονιακή άνοιξη. Εγώ θα σας συμβούλευα να μην εκτίθεστε σε ελκυστικές υποσχέσεις. Δώσαμε, δώσαμε... αρκετά! Στην ανάμνηση μιας άλλης ελπίδας, πολύ εφήμερης ομολογουμένως, που όμως άφησε κάτι, διαβάστε αυτό το ποίημα του Μάνου Χατζιδάκι για τον γαλλικό Μάη του '68. Άραγε οι σημερινοί κυβερνώντες εκτός από (ψεύτικες) ελπίδες θα αφήσουν κάτι;

Οι Γάλλοι νέοι
Που επαναστατούν
Στους δρόμους
Στα δημόσια πάρκα
Και στις ιστορικές πλατείες
Δεν κάμουν Ιστορία.
Τραγουδούν
Καθώς παληά οι Προχριστιανοί
Τη γέννηση ενός κόσμου που θα 'ρθει
Για να ξεπλύνει τούτη τη γη
Από χιλιάδων χρόνων
Σκόνη
Μίσος
Και Μωρία.

Οι Γάλλοι νέοι
Δεν επαναστατούν
Εγκαινιάζουνε απλώς
Μιαν εντελώς
Καινούργια
Ιστορία.