Επίκαιρα θέματα και εαρινές αϋπνίες...

Το πρωί
ήμασταν βέβαιοι.
Το μεσημέρι
νερώναμε το κρασί μας.
Με το λιόγερμα
νάμαστε φορτωμένοι μετάνοια.*

Δεν προλάβαμε καλά καλά να χωνέψουμε τα αναστάσιμα εδέσματα και μας ήρθαν τα μαντάτα από τη μεριά των δανειστών μας για να αυξήσουν την εποχική δυσπεψία. Δεν τους άρεσε, λέει, το προσχέδιο της "Στρατηγικής Ανάπτυξης" που υπέβαλε ο Τσακαλώτος, γιατί παραείχε κοινωνικά-εργασιακά αντίμετρα. Μάλιστα... Αυτό το δόλιο σχέδιο που στο παρελθόν, αν θυμάμαι καλά, ονομαζόταν σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης περιφέρεται -δώθε κείθε- από τον Γενάρη του '15 ως τις μέρες μας από κομματικά γραφεία σε γραφεία αρμόδιων υπουργείων, σαν ένα άταφο κουφάρι. Μου θυμίζει αυτή την ωραία ταινιά, Οι τρεις ταφές του Μελκιάδες Εστράδα, όπου για μέρες περιέφεραν το άταφο πτώμα του άτυχου Μελκιάδες, μέχρι να βρουν τον κατάλληλο τόπο ταφής. Λέτε λοιπόν στην περίπτωσή μας να ταφεί στις Βρυξέλλες; Ίδωμεν. Έτσι κι αλλιώς το έργο το έχουμε δει πολλές φορές. Διαρροές δυσαρέσκειας των δανειστών σε θαυμαστό συντονισμό με διάφορα "έγκυρα" δημοσιεύματα του διεθνούς και γηγενούς Τύπου, κυβερνητικές αντιδράσεις έμπλεες αγανάκτησης, οιμωγές για τα πάθη του χειμαζόμενου λαού και, όταν έρχεται η ώρα, εκεί στα διάφορα όργανα που παίρνονται οι αποφάσεις, υποχωρήσεις, αποδοχή του πακέτου και πάμε σαν άλλοτε στην επόμενη "μάχη"...

Ας φύγουμε όμως από τη στρατηγική ανάπτυξη κι ας πάμε σε ένα άλλο επίκαιρο θέμα, εκείνο του φυλακισμένου Βασ. Δημάκη που κάνει αποχή από τη σίτισή του με αίτημα τη χορήγηση εκπαιδευτικής άδειας με ηλεκτρονική επιτήρηση. Είναι αλήθεια ότι αν και νέος στην ηλικία πρόλαβε και έκανε πολλά άσχημα πράγματα στη ζωή του. Οι αθροιζόμενες ποινές που εκτίει είναι πολύχρονες. Στη περίπτωσή του όμως μπορείς να ισχυριστείς ότι με τη βούλησή του να σπουδάσει δικαιώνεται το αναμορφωτικό σκέλος του εγκλεισμού στη φυλακή, δηλαδή ο σωφρονισμός. Υπ' όψιν ότι στη μικρή σε διάστημα ζωή του εκτός φυλακής δεν είχε καμία σχέση με ακαδημαϊκές σπουδές. Είναι κάτι σπάνιο και ασυνήθιστο, οπότε θα περίμενε κανείς ότι η πολιτεία θα βρισκόταν στο πλευρό του, ότι θα του έδινε μια ευκαιρία να σωθεί. Δυστυχώς κάτι τέτοιο δεν φαίνεται στον ορίζοντα του δικαιϊκού μας συστήματος. Αυτό που φαίνεται είναι η βλάβη στην υγεία του Δημάκη. Θυμάμαι πολύ καλά ότι στην αντίστοιχη περίπτωση του Ρωμανού ο ΣΥΡΙΖΑ είχε κάνει τότε μεγάλη φασαρία (δικαίως), για το δικαίωμά του στην παρακολούθηση των ακαδημαϊκών σπουδών του. Θα περίμενε κανείς ότι τώρα, που έγινε κυβέρνηση, η πρώτη φορά Αριστερά στη σύγχρονη ιστορία της πατρίδας μας (όπως αυτάρεσκα αυτοσυστήνεται), περιπτώσεις όπως αυτή να μην υφίστανται πλέον. Δεν θα σταθώ στις δικαιολογίες του υπουργού Δικαιοσύνης. Δεν αξίζει να ασχοληθείς σοβαρά μαζί τους. Θα υπενθυμίσω μόνο ότι ο κ. υπουργός, που κρύβεται τώρα πίσω από τις αποφάσεις των συμβουλίων φυλακών και των κακόβουλων (υποτιθέμενων) σχολίων των αντιπολιτευόμενων εφημερίδων, δεν είχε κρατήσει την ίδια στάση στην περίπτωση της Ηριάννας. Άραγε το δραστήριο (καμία ειρωνία) τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ θα πει κάτι;

Άλλο ένα επίκαιρο θέμα είναι εκείνο με το Άγιο Φως, που μας έρχεται κάθε χρόνο αεροπορικώς με τιμές αρχηγού κράτους από τον Πανάγιο Τάφο στα Ιεροσόλυμα. Χρειάζεται να υπενθυμίσω τη στάση της ριζοσπαστικής Αριστεράς στο παρελθόν; Τα σκωπτικά σχόλια; Θα μου πεις ότι κυβερνά μαζί με τους ορθόφρονες χριστιανούς των ΑΝΕΛ, οπότε ο συμβιβασμός είναι ante portas. Ως εδώ ας πούμε ότι το καταλαβαίνω. Όμως μέλη της κυβέρνησης να παρευρίσκονται με φασίστες, υπόδικους χρυσαυγίτες στην επιτροπή υποδοχής του Φωτός είναι μια ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΗ πράξη. Όποιος θέλει μπορεί εδώ να διαβάσει ένα σχετικό επίκαιρο άρθρο. Πάντως η στάση του ΣΥΡΙΖΑ στα θέματα θρησκείας, όσο περνά ο καιρός γίνεται όλο πιο φοβική απέναντι στην Εκκλησία και συγχρόνως ενοχική απέναντι στο παρελθόν του. Ας έχει υπ' όψιν ότι διαχέει μεγάλη απογοήτευση σε αρκετό κόσμο που μπορεί να καταλάβει και να κατανοήσει τους διάφορους οικονομικούς καταναγκασμούς και τους δυσμενείς συσχετισμούς δυνάμεων, αλλά περίμενε πολλά περισσότερα θεσμικά βήματα στο εσωτερικό, εναρμονισμένα με τις αξίες του. Και τέτοιο φως δεν βλέπει!

Αυτά τα τρία θέματα -αποκαλυπτικά προθέσεων, ισορροπιών, συμβιβασμών- ανάμεσα σε πολλά άλλα μικρότερα ή μεγαλύτερα ορίζουν την "τοξική" καθημερινότητά μας. Οικονομία, πολιτισμός, δικαιώματα, θεσμοί. Γύρω μας ξαναγεννιέται η αποπνικτική και άκρως επικίνδυνη ατμόσφαιρα ενός νέου Ψυχρού Πολέμου Δύσης-Ρωσίας, με αφορμή τα παίγνια εξουσίας στη Συρία. Ο νεόκοπος σουλτάνος γείτονάς μας εξάγει αχρείαστη επιθετικότητα, δοκιμάζοντας την υπομονή και την ψυχραιμία μας. Δεν τρέφω καμία εμπιστοσύνη σε κάποια ουσιαστική υποστήριξη από την πλευρά των "εταίρων" και "συμμάχων" μας. Έμαθα πια!

Όλα όσα συνέβησαν στην πατρίδα μας τα τελευταία οκτώ χρόνια, τα οποία οδήγησαν μέσω της γνωστής μνημονιακής "θεραπείας" στη  χρεωκοπία -ας πούμε τα πράγματα με το όνομά τους-, στην ανεργία, στη διάλυση και φτωχοποίηση της μεσαίας τάξης, στο γενικό και τοξικό ξεπούλημα της χώρας και σε μια υπονομευτική αίσθηση ότι δεν "μετράμε" πλεόν ως κράτος διεθνώς, έχουν επιφέρει μια γενικότερη πολιτική και κοινωνική σήψη και αποδιοργάνωση. Η οδυνηρή διάψευση μιας ομαλής συνέχειας στην ύπαρξη σταθερών ερεισμάτων στη ζωή μας, όπως οι ευκαιρίες για δουλειά, η προσμονή για υποφερτό σύστημα υγείας και εκπαίδευσης, μια αίσθηση ασφάλειας ότι μετέχουμε σε μια πανίσχυρη υπερεθνική ένωση, που υποστηρίζει τα μέλη της σε έκτακτες καταστάσεις, έχουν διαλυθεί με οδυνηρό τρόπο. Κατά τη γνώμη μου, σε τέτοιου είδους και έκτασης διαψεύσεις οφείλεται η άνοδος της ρατσιστικής και φασιστικής ακροδεξιάς, σε σχεδόν όλη τη γηραιά ήπειρο. Κάτι πρέπει να γίνει ειδάλλως έρχεται καλπάζοντας ένας νέος πολιτικός-πολιτιστικός μεσαίωνας. Οι πολιτικές δυνάμεις της Αριστεράς και της προοδευτικής Σοσιαλδημοκρατίας φέρουν ακέραιη την ευθύνη. Οι λέξεις σύγκρουση και αντιπαράθεση βρίσκονται εκτός λεξιλογίου, πόσω μάλλον να χαρακτηρίζουν πολιτική στάση. Το θηρίο που βοήθησες να γεννηθεί και που η απραξία και ευθυνοφοβία σου το τρέφουν δεν αντιμετωπίζεται με ευχολόγια, καλά αισθήματα, συναντήσεις κορυφής σε κοινοτικό επίπεδο, όπου ανάμεσα σε πλούσια μενού, ακριβά κρασιά και δυσπεψία πετάμε και μερικές παρόλες για τους σύγχρονους δουλοπάροικους Ευρωπαίους πολίτες και περιμένουμε την τέταρτη εξουσία να το διαχειριστεί ευεργετικά για εμάς. Αν δεν γίνει κάτι δραστικό τώρα θα το πληρώσουμε όλοι ακριβά.

Άντε να χαρείς την υπέροχη άνοιξη μετά...

* Τάκης Μιχόπουλος, "Ημικύκλιο", ποιητική συλλογή Επιγραμματικοί στίχοι.