Χειμέρια τα πράγματα...

Το Σάββατο που μας πέρασε ξεκίνησε επίσημα η χειμερινή περίοδος. Όμως τα σημάδια του επερχόμενου χειμώνα έχουν εμφανιστεί εδώ και μήνες, ενώ τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν τα καμπανάκια, τα οποία όμως δεν ηχούν το επίκαιρο και χαρούμενο jingle bells, αλλά θυμίζουν κάτι μπουμπουνητά που πλησιάζουν. Καταλαβαίνετε ότι αναφέρομαι σε διάφορα γεγονότα που συμβαίνουν γύρω μας και ρίχνουν μια αναμφισβήτητη δυσοίωνη σκιά στα μελλούμενα.
Γεγονότα όπως η κλιμακούμενη επιθετικότητα της Τουρκίας, με την ταυτόχρονη χαλαρότητα που την αντιμετωπίζουν οι εταίροι και σύμμαχοί μας. Έχουμε μπουκώσει από "αποφασιστικές" ανακοινώσεις κατά της τουρκικής επιθετικότητας από κάθε σχεδόν ευρωπαϊκή επιτροπή και όργανο. Στο διά ταύτα όμως, στη λογική συνέπεια των "αυστηρών" προειδοποιήσεων, επικρατεί το απόλυτο τίποτα, τουλάχιστον προσώρας. Η κυβέρνησή μας αρκείται να δηλώνει διά στόματος Δένδια: "τη δημιουργία πλαισίου κυρώσεων κατά της Τουρκίας".

Πριν από λίγες μέρες εμβρόντητοι οι πολίτες στο Κουκάκι, είδαν με τα ματάκια τους την έμπρακτη κατάλυση –μετά το φοιτητικό άσυλο- του οικογενειακού ασύλου, με αφορμή την εκκένωση μιας κατάληψης στο ακριβώς διπλανό κτίριο. Οι άνδρες της οικογένειας έφαγαν το ξύλο της αρκούδας, ενώ στη γυναίκα συνεστήθη να σκάσει, αλλιώς θα την γκρεμοτσακίσουν από την ταράτσα στο δρόμο. Αφού τους πέρασαν χειροπέδες και κουκούλες οδηγήθηκαν στο κρατητήριο όπου και τους «φόρεσαν» επιπλέον ψεύτικες κατηγορίες. Φυσικά το υπάρχον οπτικό και ηχητικό υλικό περί άλλων κραυγάζει. Θα έχετε παρατηρήσει ότι τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν τα περιστατικά κακοποίησης πολιτών από την πλευρά της αστυνομίας, με το επιπρόσθετο χαρακτηριστικό του ξεβρακώματος και αυτό όχι φυσικά για να διαπιστώσουν οι Πραίτορες αν αλλάζουμε καθημερινά εσώρουχο. Φαίνεται ότι ο Χρυσοχοΐδης αλλάζει τους κανόνες εμπλοκής… Αλήθεια, ποιος θα μας φυλάξει από τους φύλακες;

Στο μεταξύ η παρέλαση ψεύτικων τίτλων σπουδών ανάμεσα στους κυβερνητικούς αξιωματούχους καλά κρατεί. Σειρά είχε αυτές τις μέρες ο υφυπουργός Άμυνας, τον οποίο η κυβέρνηση δικαιολόγησε με τα εξής πρωτότυπα: «Υπηρέτησε επί 4 δεκαετίες τον Ελληνικό Στρατό και τίμησε το εθνόσημο».

Ένας άλλος από τους «αρίστους», που σαν σμήνος πεινασμένων ακρίδων έχει ενσκήψει-διοριστεί στον ευρύτερο δημόσιο τομέα αποδείχτηκε ομοφοβικός και  ρατσιστής του κερατά από τα γραφόμενά του. Μάλιστα, αυτός ο φασιστάκος της διπλανής πόρτας διορίστηκε πρόεδρος του Κέντρου Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφέρειας Ιονίων Νήσων. Ο κατάλληλος άνθρωπος στην κατάλληλη θέση… 

Κατόπιν εμβριθούς –λέμε τώρα- σκέψης και ανάλυσης αποφασίστηκε να μεταφερθούν όλα τα αρχαία ευρήματα, από τον σταθμό του Θεσσαλονικιώτικου Μετρό «Βενιζέλος». Ποιοι θα ωφεληθούν; Δεν θέλω χαζές ερωτήσεις, αλλά εν πάση περιπτώσει κάντε λίγο υπομονή και θα δείτε ποιοι θα στήσουν πάρτι.

Ο άριστος των «αρίστων» πρωθυπουργός μας, από το βήμα της Βουλής ανακοίνωσε νέα μείωση του ΕΝΦΙΑ κατά 8%. Πριν αρχίσουν οι έξαλλοι πανηγυρισμοί φρόντισε να προσθέσει τη φρασούλα: «σε συνδυασμό όμως με τις νέες αντικειμενικές αξίες». Μπαρμπούτσαλα εις τη «ν», δηλαδή. Προφανώς οι «άριστοι» με τα βαριά και ασήκωτα πτυχία που μας κυβερνούν είναι της άποψης ότι κυβερνούν έναν όχλο λιγδοτάμπαρων και βαζιβουζούκων που θα δείχνει στο διηνεκές την ευγνωμοσύνη του, επειδή τον έσωσε από τις ορδές των συριζομαδουραίων κατσαπλιάδων. Το λέω αυτό μετά τα ρίγη ενθουσιασμού που σήκωσε το σχέδιο του γίγαντα Σταϊκούρα για το χτίσιμο του αφορολογήτου από του χρόνου –δηλαδή σε λίγες μέρες.

Τέλος άφησα την ομολογουμένως θλιβερή, θλιβερότατη εισαγγελική αγόρευση-πρόταση στη δίκη της Χρυσής Αυγής. Ειλικρινά πιστεύω ότι η δικαιοσύνη πρέπει να είναι αχρωμάτιστη και υπεράνω του πολιτικού γίγνεσθαι. Όμως δεν μπορώ με τίποτα να αποδεχτώ ότι μετά από τόσες μαρτυρίες και τόσο όγκο αποδεικτικού υλικού η εισαγγελική αρχή υπεραμύνεται ότι όλοι οι φυσικοί αυτουργοί έδρασαν από μόνοι τους, πάνω στη βράση της στιγμής, για να το πω λαϊκά, και όχι βάσει σχεδίου με επώνυμους ηθικούς αυτουργούς. Ελπίζω το δικαστήριο να μη συμμεριστεί την άποψή της.

Δεν είμαι αισιόδοξος για όσα η νέα χρονιά θα φέρει. Μετά μάλιστα από όλες τις διαψεύσεις και απογοητεύσεις που συσσώρευσε η κυβερνητική θητεία του ΣΥΡΙΖΑ, αισθάνομαι κουρασμένος και δίχως το κατάλληλο αγωνιστικό φρόνημα – που θα έλεγαν οι παλιοί. Φυσικά αυτά τα αισθάνομαι τώρα, προς το παρόν. Γιατί ο Κούλης και οι συν αυτώ μπορεί να κάνουν το θαύμα τους και να μας ξυπνήσουν για τα καλά. «Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατο» μας λέει ο Ισοκράτης, τόσο για τους εξουσιαστές όσο και για τους εξουσιαζομένους συμπληρώνω εγώ.