Απονομές και τα μυαλά στα κάγκελα

Πριν από λίγο καιρό απένειμαν, ως γνωστόν, στον Γιώργο Παπανδρέου το βραβείο "Ηγετικής προσφοράς" για την εξαιρετική δουλειά που έκανε την περίοδο που ήταν πρωθυπουργός. Φαντάσου δηλαδή να μην ήταν τόσο καλός! Τώρα η Ελλάδα θα είχε εξωβελιστεί εκτός ηλιακού συστήματος. Θα βρισκόμασταν στον  Άλφα του Κενταύρου. Να 'ναι καλά ο άνθρωπος!

Αυτές τις μέρες, ένας άλλος οργανισμός (Politique Internationale) απένειμε το βραβείο "πολιτικού σθένους" στον Αλέξη Τσίπρα. Μάλιστα στον λόγο που εκφώνησε ο Αλέξης, πριν του δώσουν το βραβείο, είπε ανάμεσα στα άλλα: "Οι δοκιμασίες, ιδιαίτερα το πρώτο διάστημα, ήταν μεγάλες και δύσκολες. Θέλω να σας εκμυστηρευτώ κάτι, μιας και αναφερθήκατε στον Κρέοντα και την Αντιγόνη. Εγώ να πιάσω ένα άλλο μυθικό πρόσωπο και να σας πω τώρα, βλέποντας από μακριά αυτή τη μεγάλη εμπειρία, θαρρώ πως πολλές φορές βρισκόμουν και εγώ ο ίδιος μέσα στον μύθο του Οδυσσέα που είπε στους συντρόφους του να τον δέσουν στο κατάρτι, προκειμένου να μην αντιδράσει ακούγοντας το τραγούδι των σειρήνων".

Του Κώστα Γρηγοριάδη από την ΕφΣυν

Είπε κι άλλα ο Αλέξης -που κρύβεται πίσω από τις λέξεις- όπως: "Στον ελληνικό λαό ανήκει το βραβείο αυτό και εγώ το παραλαμβάνω στο όνομά του", (σε ευχαριστούμε πολύ!) και: "Από αυτόν (σ.σ. τον ελληνικό λαό) και τη δική του ιστορική εμπειρία και ωριμότητα αντλούμε το θάρρος και την αντοχή να στεκόμαστε όρθιοι στο λυκόφως της μεγάλης δοκιμασίας της τελευταίας επταετίας. Το κρίσιμο για μας είναι να σχεδιάσουμε το μέλλον χωρίς τα λάθη του παρελθόντος, με ένα διαφορετικό παραγωγικό μοντέλο για την Ελλάδα, σύγχρονο, βιώσιμο και δίκαιο. Με ένα δίκαιο παραγωγικό μοντέλο". 

Να υποθέσουμε λοιπόν, με κάποια ασφάλεια, ότι το δέσιμο στο κατάρτι συμβολίζει το 3ο μνημόνιο, το επωνομαζόμενο και αριστερό, ενώ το τραγούδι των σειρήνων συμβολίζει με μια λέξη το αριστερό παρελθόν με ό,τι περιεχόμενο αυτό μπορεί να περιλαμβάνει. Έτσι, με μπόλικη επίδειξη σθένους από την πλευρά του Αλέξη και των άλλων εκλεκτών συντρόφων και συνταξιδιωτών του, η πτωχή πλην τίμια Ελλαδίτσα πορεύεται στο γνωστό-άγνωστο, δίχως ελπίδες ότι θα φτάσει ποτέ στη Γη της Επαγγελίας, όπως υποσχέθηκαν άπαντες οι κυβερνώντες, ανεξαρτήτως πολιτικού προσήμου, στους δόλιους πλην αφελείς και αμνήμονες ιθαγενείς, του εαυτού μου φυσικά συμπεριλαμβανομένου. 

Δεν ξέρω αν ανάμεσα στις αρετές του πρωθυπουργού μας, για τις οποίες και βραβεύθηκε, περιλαμβάνεται και η θαυμαστή αυτοσυγκράτηση που επέδειξε απέναντι στους καλούς κ' αγαθούς "εταίρους" μας. Για σκεφτείτε δεν είναι και λίγο εκεί που τους απειλεί ο Αλέξης με χίλιες δυο ρήξεις και με το πυρηνικό όπλο/απειλή της εξόδου της Ελλάδας από την ευρωζώνη και των 7 πληγών του Φαραώ που αυτή η έξοδος θα προκαλέσει στις ευρωπαϊκές τράπεζες, την κρίσιμη στιγμή, εκεί που όλα κινδύνευαν με κατάρρευση ο Αλέξης αυτοσυγκρατήθηκε και έσωσε την Ευρώπη με τις τράπεζές της. 

Όλα λοιπόν πάνε καλά, όλα πάνε δεξιά και από Δευτέρα όλοι καρφωμένοι στην τηλεόραση για το νέο επεισόδιο του σίριαλ "Για λίγη εξουσία, ρε γαμώτο". Χρειάζεται όντως πολιτικό κουράγιο για να συνεχίζεις να κάνεις τα αντίθετα από αυτά που πιστεύεις(;) και για να διακηρύττεις ότι με αυτό τον τρόπο θα οδηγήσεις την Ελλάδα  στο απάνεμο λιμάνι της ανάπτυξης και της προόδου. Τι άλλο να πω;