Ανάμεσα σε ένα νέο ευρωπαϊκό μνημόνιο και τα σκληρά μέτρα που ζητά το ΔΝΤ θα πρέπει να επιλέξει η Αθήνα.

Το δίλημμα θέτει ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών Βόλφγκανγκ Σόιμπλε. Με συνέντευξή του, που θα δημοσιευτεί σήμερα στη Süddeutsche Zeitung, αφήνει για πρώτη φορά ανοιχτό το ενδεχόμενο το ελληνικό πρόγραμμα να προχωρήσει χωρίς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.

Αυτό όμως προϋποθέτει η Ελλάδα να υπογράψει μια νέα συμφωνία με τους ευρωπαϊκούς θεσμούς, από την οποία βέβαια δεν θα απουσιάζουν μέτρα λιτότητας.

Μπορεί αυτά να μην ανέρχονται στο ύψος των 4,5 δισ. ευρώ που απαιτεί το ΔΝΤ ώστε να παραμείνει στο πρόγραμμα, ωστόσο σε κάθε περίπτωση θα είναι επώδυνα και το ύψος τους θα φτάνει τα 2 δισ. ευρώ.

«Φτιάξαμε μέχρι σήμερα τα προγράμματα μαζί με το ΔΝΤ. Αν αυτό αποφάσιζε να μη συμμετάσχει πια για κάποιους λόγους σ’ αυτά, οι Ευρωπαίοι θα μπορούσαν να έχουν σήμερα την ιδέα, την οποία εξάλλου είχε στην αρχή της κρίσης η Γαλλίδα τότε υπουργός Οικονομικών, που σήμερα είναι διευθύντρια του ΔΝΤ, και ο Γερμανός τότε υπουργός Οικονομικών, που ακόμα παραμένω εγώ: μία δική μας λύση μέσα στο ευρωπαϊκό νομισματικό σύστημα.

»Αλλά σε αυτή την περίπτωση οι Ευρωπαίοι θα έπρεπε να επιβάλουν τους συμφωνηθέντες όρους πολύ καλύτερα» δηλώνει στη γερμανική εφημερίδα ο Β. Σόιμπλε.

Σε μια πρώτη ερμηνεία των χρησμών Σόιμπλε, κυβερνητικοί αξιωματούχοι υπογράμμιζαν ότι πρώτη φορά θέτει θέμα μη συμμετοχής του ΔΝΤ, κάτι που σημαίνει ότι το Βερολίνο εξοικειώνεται με την ιδέα και προετοιμάζει ταυτόχρονα τη γερμανική κοινή γνώμη που βρίσκεται σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.

Αλλες κυβερνητικές πηγές στην Αθήνα σημείωναν ότι πρόκειται για πινγκ πονγκ μεταξύ Βερολίνου και Ουάσινγκτον, από τη στιγμή που δεν έχει γεφυρωθεί το μεταξύ τους χάσμα για τη βιωσιμότητα του ελληνικού χρέους, το οποίο συνδέεται με τους στόχους για τα πρωτογενή πλεονάσματα.

Το παρόν πρόγραμμα, όπως είπε ο Σόιμπλε, προϋποθέτει τη συμμετοχή του ΔΝΤ. Ωστόσο, σύμφωνα με τον ίδιο:

«Μόνο αν φτιάχναμε μόνοι μας ένα πρόγραμμα, ο δεσμευτικός χαρακτήρας των συμφωνιών θα έπρεπε να βελτιωθεί αποφασιστικά και με άλλους τρόπους.

»Θα μπορούσαμε να το αναθέσουμε αυτό στο ευρωπαϊκό ταμείο διάσωσης, τον ESM. Ωστόσο, αυτό θα ήταν κάτι διαφορετικό και θα έπρεπε να επικυρωθεί πρώτα από τη γερμανική Βουλή».

Κίνδυνοι

Στην πράξη μια νέα συμφωνία με την ευρωπαϊκή τρόικα, μια νέα επικύρωση από Κοινοβούλια κρατών-μελών απαιτεί πολύ χρόνο και ελλοχεύει ο κίνδυνος να μην μπορεί η Αθήνα να εξυπηρετήσει τις χρηματοδοτικές της ανάγκες, οι οποίες τώρα είναι μικρές, αλλά τον Ιούλιο εκτινάσσονται στα 7,4 δισ. ευρώ. Ετσι, το φάντασμα των πολύμηνων και ατέρμονων διαπραγματεύσεων φαίνεται να επιστρέφει στην Ελλάδα.

Ο Β. Σόιμπλε έστρεψε τα βέλη και στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα για το θέμα της ποσοτικής χαλάρωσης (QE), σε ακόμα μια προσπάθεια να προστατεύσει τους Γερμανούς αποταμιευτές που έχουν κέρδη εξαιτίας των χαμηλών επιτοκίων.

Η Αθήνα ωστόσο επείγεται για την άμεση ένταξη στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης ώστε να στείλει μήνυμα στις διεθνείς αγορές ότι επιστρέφει στην κανονικότητα.